pi膮tek, 31 stycznia 2014

Krzy偶 Zas艂ugi Br膮zowy


RZECZPOSPOLITA POLSKA
- RZECZ WSP脫LNA - WSP脫LNE DOBRO -
"brana t臋cz膮 zachwytu od zarania dziej贸w" (CKN)


Za co daj膮 (kto? Prezydent RP!) krzy偶e zas艂ugi - czytaj tutaj Polskie Odznaczenia Pa艅stwowe?!

Kto mo偶e wnioskowa膰? R贸偶ne podmioty. Dla Gra偶yny? NSZZ SOLIDARNO艢膯!

Co o tym s膮dz臋? W przeddzie艅 si臋 "wyspowiada艂em". Prosz臋 o pokut臋 i rozgrzeszenie. "呕eby uznali Wasz sukces, musz膮 go Wam najpierw wybaczy膰".




Itd., itp., itd! Dalej, dalej, dalej...

pi膮tek, 24 stycznia 2014

Cztery (plus 22) zdj臋cia, jeden czas


Cztery zdj臋cia z tego samego czasu:

 

 Gra偶yna, Strach贸wka, Zesp贸艂 Szk贸艂 im. Rzeczpospolitej Norwidowskiej

 

 艁azarz na banerze, Warszawa, konf. w KEP nt. Fundacji "Dzie艂o Nowego Tysiaclecia"

 

 Jasiek, sta偶ysta, Bruksela/Ostenda - konf. COMECE (z kard. Peterem Turksonem z Ghany)

 

 Ca艂a rodzina, Annopol, U Matki Bo偶ej Annopolskiej, Wigilia 2013!


PLUS DWADZIE艢CIA DWA 

(do艂o偶one 24 stycznia 2017 
w zwi膮zku z podpowiedzi膮 maszyny fejsbukowych wspomnie艅):





















艢DM 2016! M艂ody Ko艣ci贸艂 z Belgii 
dzi臋kuje Strach贸wce w Rzeczpospolitej Norwidowskiej! 
Wikariusz Biskupi jednej z belgijskich diecezji
obja艣nia DyrKa ze Strach贸wki dzie艂o sztuki!
PS.
Broni si臋 samo. Biada mi, gdybym przegapi艂 koincydencj臋. Jestem katechet膮 od 32 lat.


czwartek, 23 stycznia 2014

艢wi臋tymi B膮d藕cie! W D-I-A-L-O-G-U!


W siedzibie Konferencji Episkopatu Polski odby艂a si臋 konferencja podsumowuj膮ca ubieg艂oroczn膮 dzia艂alno艣膰 Fundacji "Dzie艂o Nowego Tysi膮clecia" i XIII Dzie艅 Papieski (2013).

Has艂em tegorocznego Dnia Papieskiego b臋dzie:

"Jan Pawe艂 II - 艢wi臋tymi B膮d藕cie!"

Podczas konferencji prasowej podsumowuj膮cej XIII Dzie艅 Papieski kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski i przewodnicz膮cy Rady Fundacji, wyja艣ni艂 jego znaczenie.
- To has艂o oddaje zar贸wno 艣wi臋to艣膰 papie偶a, jak i powo艂anie ka偶dego cz艂owieka do bycia 艣wi臋tym. Dzie艅 Papieski, 艣wi臋towany w rocznic臋 wyboru Papie偶a Polaka (16 pa藕dz. 1978) jest wa偶nym elementem przed艂u偶enia 艣wi臋towania kanonizacji... Naszym obowi膮zkiem jest t臋 kanonizacj臋 przed艂u偶y膰... na Dzie艅 Papieski episkopat wystosuje tak偶e specjalny list zach臋caj膮cy do zg艂臋biania papieskiego nauczania."



Przewodnicz膮cy Zarz膮du Fundacji "Dzie艂o Nowego Tysi膮clecia" ks. Jan Drob podzi臋kowa艂 wszystkim dziennikarzom za pomoc w promowaniu i prze偶ywaniu Dnia Papieskiego. Zwr贸ci艂 tak偶e uwag臋, 偶e obchody tego dnia odbywaj膮 si臋 nie tylko w Polsce, ale wsz臋dzie tam, gdzie s膮 skupiska Polak贸w (m.in. we Francji, Anglii czy USA), a jego prze偶ywaniu towarzyszy szereg imprez okoliczno艣ciowych - najwi臋ksza, w katowickim Spodku, przyci膮gn臋艂a 8 tys. os贸b.

Dzie艅 Papieski w 2013 roku przebiega艂 pod has艂em: "Jan Pawe艂 II - papie偶 dialogu" i zapocz膮tkowa艂 przygotowania do jego kanonizacji.

PS.1
Czemu ten post? Ca艂y przepisany z "Go艣cia Niedzielnego"! Czemu to zdj臋cie? Z 艁azarzem i przyjaci贸艂mi z Fundacji Dzie艂a Nowego Tysiaclecia za kardyna艂em Nyczem? 

Do tej pory mieli艣my/mamy tr贸jk臋 stypendyst贸w! Pierwszy stypendysta naszej diecezji jest teraz na sta偶u w COMECE (Komisja Konferencji Biskup贸w Unii Europejskiej), kt贸ra powsta艂a, bo Jan Pawe艂 II zaproponowa艂, by Ko艣ci贸艂 by艂 obecny w strukturach Wsp贸lnot Europejskich nie tylko poprzez urz臋dnik贸w. Utworzenie 艣wieckiej organizacji wsp贸艂pracy mi臋dzy konferencjami biskup贸w a Wsp贸lnotami Europejskimi by艂o przedmiotem wielu spotka艅 i rozm贸w. Do zada艅 COMECE nale偶y monitorowanie i analiza proces贸w politycznych w Unii Europejskiej, we wszystkich sferach zainteresowania i dzia艂alno艣ci Ko艣cio艂a. COMECE zabiega o piel臋gnowanie kontakt贸w z politykami i urz臋dnikami. Ta dzia艂alno艣膰 ma na celu promocj臋 pogl膮d贸w i opinii wyra偶anych przez COMECE, oraz ma odpowiada膰 na aktualne problemy i trudno艣ci we Wsp贸lnotach, proponuj膮c konkretn膮 wsp贸艂prac臋. 

Kolejnym zadaniem jest rozwijanie 艣wiadomo艣ci wewn膮trz wsp贸lnoty Ko艣cio艂a na temat prawodawstwa, rozwoju i polityki Unii Europejskiej, a tak偶e budzenie refleksji o wyzwaniach zjednoczonej Europy na gruncie Katolickiej Nauki Spo艂ecznej!!! 
Do wa偶nych zada艅 nale偶y pomoc Ko艣cio艂owi na Wschodzie w przezwyci臋偶aniu wyzywaj膮cych trudno艣ci, zw艂aszcza w perspektywie integracji wschodniej cz臋艣ci Europy (wikipedia).

Gdybym by艂 nieskromny, powiedzia艂bym "jaki ojciec, matka - taki Syn/Syny/C贸ry" (talent i odpowiedzialno艣膰 za bycie publicznym ;-) lub co艣 o jab艂ku i jab艂oni. Ale z moj膮 skromno艣ci膮 powiem tylko, 偶e licz臋 na to, 偶e ja, na s膮dzie, pod ich r膮bek si臋 schroni臋 :-)

PS.2
Jaka szkoda, 偶e w naszym polskim (parafialno-dekanalno-diecezjalnym) ko艣ciele tak trudno o zwyk艂y mi臋dzyludzki d-i-a-l-o-g, uznanie fakt贸w, ci膮g艂o艣膰 dzia艂a艅 (poza kultowych), nawet w epoce Internetu i medialnie dialoguj膮cych papie偶y :-(

poniedzia艂ek, 20 stycznia 2014

Osobny 艣wiat? czy wsp贸lny, pojednany?!


Nasza historia dzieje si臋 bez ustanku i bez wytchnienia. Cz臋sto wbrew wa偶nym osobom. Wbrew liderom lokalnym i innym. S膮 autorytety. Jest pi臋kno i dobro. Prawda jest poznawalna. Jest mo偶艂iwa postawa mi艂o艣ci intelektualnej, si臋gaj膮ca aspekt贸w istotowych i konstytutywntch rzeczywisto艣ci ca艂ej: cz艂woieka, 艣wiata, a dla os贸b wierz膮cych, tak偶e Boga. Tak jest. Taki jest realizm. Nasz realny 艣wiat. Wcale nie osobny.


Nie 艣mia艂bym tak g艂o艣no pomy艣le膰 i zadzia艂a膰, jak w bombowym - s艂owem i obrazem - po艣cie na norwidowskim blogu. DyrKa te偶 nie. 呕yjemy w stanie sterroryzowania przez z艂o. Odciska si臋 na wszystkim. Z艂o ma zawsze 藕r贸d艂o osobowe. Fa艂sz. Ojcem wszelkiego k艂amstwa mo偶e by膰 tylko inna osoba. Wi臋c nas艂uchujemy tak bardzo ciekawie tego, co przyjdzie z oddali. Tak zwana ustawowo i kaznodziejsko wsp贸lnota lokalna 偶ycia, wiary i wychowania nast臋pnych pokole艅 milczy, albo z艂owrogo pomrukuje. Wynajduje nazwy, kt贸rymi nas chce zdyskredytowa膰 wobec swoich plan贸w wyborczych i presti偶owych (interes贸w innych?). Bo nie - wobec wieczno艣ci. Od siewc贸w nienawi艣ci, zdrajc贸w dzieci komunijnych i rocznicowych, tych, kt贸rych nale偶y wywozi膰 na taczce gnoju, bigot贸w, albo na odwr贸t - niepraktykuj膮cych (tutaj). Ci inni szukaj膮 innej pami臋ci, innej to偶samo艣ci, innego Caritas (czy tylko kolonii?), inaczej chcieliby poprowadzi膰 szko艂臋 (nazw臋 zmieni膰? hymn, sztandar? warto艣ci?), ca艂y 艣wiat?! - by im s艂u偶y艂. Szukaj膮 alians贸w i b艂ogos艂awie艅stwa. Panuj膮 nad podleg艂膮 sobie publiczno艣ci膮, patrz膮c w szkie艂ko popularno艣ci, jak Saruman.

Kazanie ksi臋dza prof. W. W臋grzyniaka!

Nie boj臋 si臋 da膰 linku z kazaniem o jedno艣ci. Ani z rozwa偶aniem na ten sam temat na blogu Ojca przeora Biskupa. Nie wypieram si臋, ani nie boj臋 si臋 swoich grzech贸w. Wiem, co to wyst臋pek i s艂abo艣膰. Wierz臋 w Mi艂osierdzie i Prostot臋 Boga. Mog臋 stawi膰 czo艂a ka偶dej publicznej debacie o historii najnowszej (36 lat), pami臋ci i to偶samo艣ci. Po to 偶y艂em. Ale nie ma z kim. S膮 prawdziwi siewcy z艂a, chowaj膮 si臋 w zgrabnych unikach (10.1), przemilczeniach, albo uciekaj膮 w anonimy.

Prawdziwym powodem tego postu jest inny link, na inny blog. Na wieki wiek贸w. Amen.

Cyprian Norwid: Rzeczpospolita Norwidowska - ksi膮偶ka

Tylko tyle? Tak, tyle. Mog臋 odej艣膰 w pokoju :-)

wtorek, 14 stycznia 2014

Dialog, jednanie, transcendencja

- o prawd臋 i wsp贸lnot臋 w Strach贸wce -


"Dialog stanowi centralny i niezb臋dny 
element ka偶dej etycznej my艣li ludzkiej,  
kimkolwiek by ci ludzie nie byli. 
Widziany jako wymiana,  
 jako mo偶liwe (...) porozumiewanie si臋  
 pomi臋dzy sob膮 istot ludzkich,  
 jest on w rzeczywisto艣ci  
wsp贸lnym poszukiwaniem”  
 (JPII, Or臋dzie na Dzie艅 Pokoju'83)

Wizyta biskupa w tzw. wsp贸lnocie lokalnej, wizytacja kanoniczna w parafii, s膮 wyj膮tkowo serio zaproszeniem do takich rozm贸w i d艂ugich dyskusji, jak w tytule. Zgoda, 偶e nie艂atwych, uwzgl臋dniaj膮c nasz膮 historyczn膮 sytuacj臋, kt贸ra ukszta艂towa艂a i nadal kszta艂tuje nasz膮 mentalno艣膰. U nas si臋 nie rozmawia. Nie publicznie, nie na takie serio temat. Nie mamy nawyk贸w, umiej臋tno艣ci, wiedzy... Czy tak偶e nie mamy potrzeby?

Jestem inny. Mam tak膮 potrzeb臋. Nale偶y do najwa偶niejszych, przez ca艂e 60-letnie 偶ycie, z czego 32 lata w pos艂udze katechety Ko艣cio艂a Katolickiego.
Czeka艂em na t臋 wizyt臋, prze偶ywa艂em j膮 przed terminem, w trakcie i po. Fakty s膮 j臋zykiem, kt贸ry znaczy (i m贸wi) najwi臋cej. M贸wi si臋, 偶e B贸g przemawia faktami.

W ostatni pi膮tek B贸g przem贸wi艂 do mnie dwoma faktami: obecno艣ci膮, o randze nawiedzenia, biskupa w parafii, szkole i gminie, oraz sakramentem Ducha 艢wi臋tego (bierzmowania), udzielonym naszym dorastaj膮cym dzieciom, strachowskiej m艂odzie偶y (tak偶e m艂odzie偶y z parafii w Trawach).

Za mojej pami臋ci by艂a to pierwsza wizyta biskupa w szkole. Mo偶e pierwsza w og贸le?Trzecia – w budynku Urz臋du Gminy. W parafii – wielo-wielokrotna (od 1951) :-)
Przed laty zazdro艣ci艂em s膮siadom z 艁ochowa, 偶e ich szko艂臋 w podobnych sytuacjach nawiedza biskup Pacyfik Dydycz. Te sytuacje s膮 wielkim zaproszeniem do my艣lenia. Kim jeste艣my? Sk膮d nasz r贸d? Kim jest biskup? Czym jest szko艂a, ko艣ci贸艂, wsp贸lnota prawdziwa, czym zapisy ustawowe o gminie i systemie o艣wiaty, czym kultura, w kt贸rej 偶yjemy, wychowuje, kt贸r膮 kszta艂tujemy naszymi czynami, pogl膮dami, 偶yciem, histori膮 (najnowsz膮 included).

Nie mam z艂udze艅, 偶e b臋dzie inaczej, ni偶 przez ostatnich wiele lat i zaczniemy rozmawia膰. Chyba, 偶e kto艣 wa偶ny w naszej tzw. wsp贸lnocie lokalnej, kto wzi膮艂 na bary odpowiedzialno艣膰 za jej rozw贸j i wzrost, zorganizuje, zaprosi na jakie艣 spotkanie plenarne, debat臋 publiczn膮, konferencj臋 popularno-naukow膮, Dziedziniec Dialogu... Cuda s膮 mo偶liwe. Ja swoj膮 prac臋, wynikaj膮c膮 z powo艂ania, wykonam, jak umiem najlepiej.
    Dlaczego nie poszed艂em na obiad z ks. biskupem na plebanii, pomimo zaproszenia? Mia艂em zamiar napisa膰 tylko o tym. Nale偶y si臋 wszystkim wyja艣nienie. Wysz艂o du偶o wi臋cej. Nikt nie 偶yje i nie umiera dla siebie. Jeste艣my z艂膮czeni ziemi膮, j臋zykiem i kultur膮, wiar膮, rozumem... Moje sprawy nie s膮 tylko moje. Wasze – tylko wasze.

    Okoliczno艣ci mojego/naszego 偶ycia stworzy艂y inny kontekst oczekiwania na przyjazd biskupa, ni偶 przed laty. Dawniej czekanie wi膮za艂o si臋 tylko z aspektem religijnym (i gospodarskim). Bywa艂o, wita艂em biskup贸w jako katecheta, w贸jt, ojciec du偶ej rodziny, 艣wiadek czas贸w... Pierwsze witanie zapami臋ta艂em najbardziej. Musia艂em przemy艣le膰, kim jest dla mnie biskup przyje偶d偶aj膮cy do mojej parafii. Odpowied藕 znalaz艂em/zobaczy艂em tak膮: nie spada z ksi臋偶yca, ani ze szczytu hierarchii. Zobaczy艂em si臋 w t艂umie czekaj膮cych przed ko艣cio艂em, w ko艣ciele (parafia w Legionowie by艂a b. du偶a). Zgromadzi艂 nas przyjazd biskupa (Kazimierza Romaniuka). Zobaczy艂em w nim kamie艅 spajaj膮cy budowl臋.
W Strach贸wce kiedy艣 zobaczy艂em w biskupie Stanis艂awie cz艂owieka przebranego w historyczne szaty, na jak膮艣 mod艂臋 do odczytania. Powiedzia艂em Mu to, u艣miechn膮艂 si臋 ze zrozumieniem, jestem Mu za to wdzi臋czny do偶ywotnio.
Jak patrzyli艣my dzisiaj (w pi膮tek) na arcybiskupa naszego aktualnego Henryka Hosera? „Za kogo ludzie Mnie uwa偶aj膮?” - pytanie Jezusa powraca i powraca膰 b臋dzie w niesko艅czono艣膰. Nie ma wiary bez my艣lenia. Nie ma wiary – nie ma ko艣cio艂a. Nie ma wsp贸lnoty. Nie ma osoby homo sapiens (i h. religiosus).
Moje malutkie pytanie do艂膮cz臋 – dlaczego zosta艂em, powo艂ano mnie, katechet膮? Dlaczego wytrzyma艂em 32 lata? Dlaczego odchodz臋?

Dlaczego nie poszed艂em na obiad z biskupem? Chyba odpowied藕 jest prostsza ni偶 my艣l臋, albo ni偶 my艣li ktokolwiek. Bo nie mia艂em nadziei na dotkni臋cie tego, co jest dla mnie (dla wielu) najwa偶niejsze w 偶yciu spo艂eczno-publiczno-religijnym naszej tzw. wsp贸lnoty loaklnej 2014. Nie porusza si臋 takich spraw na uroczystych obiadach. Zak艂ada艂em, 偶e b臋d膮 na nim wszystkie wa偶ne osoby publiczne w 偶yciu tzw. wsp贸lnoty lokalnej: W贸jt, Przewodnicz膮ca Rady Gminy, Dyrektorka Zespo艂u Szk贸艂 im. Rzeczpospolitej Norwidowskiej, liderka opozycji szkolnej i gminnej Krystyna, i inne, kt贸re zaprosi艂 gospodarz, Ksi膮dz Proboszcz.

D艂ugo zmaga艂em si臋, wr臋cz bi艂em z my艣lami. Raz na tak, to zn贸w na nie. Nigdy bym nie pomy艣la艂 wcze艣niej, 偶e dojdzie do takiej sytuacji, 偶e odm贸wi臋 (nie skorzystam) zaproszeniu. To jest bardzo przykre, bardzo trudne. Przecie偶 ca艂e 偶ycie by艂em w sercu ko艣cio艂a, ko艣cielnych wsp贸lnot, w bardzo dobrych relacjach z ksi臋偶mi, nigdy z 偶adnym niesk艂贸cony. Ile razy ju偶 powtarza艂em, 偶e tego, co si臋 dzieje od wielu lat w Strach贸wce poj膮膰 (do ko艅ca) nie mog臋.

Rozwa偶aj膮c po sto razy wszelkie „za” i „przeciw” bra艂em pod uwag臋 nie siebie g艂贸wnie, ale dobro wsp贸lne, w tym szko艂臋 i jej dyrektork臋, w zaszczytnym gronie. Nie mog艂em dopu艣ci膰, 偶eby moja prywatna osoby zaburzy艂a spok贸j, wp艂yn臋艂a na klimat. A przecie偶 siedzia艂bym tam, i musia艂 g艂o艣no – przedstawiaj膮c si臋 - wyzna膰, 偶e jestem oskar偶ony nie tylko o skonfliktowanie CA艁EJ gminy, ale nazywany bywam „siewca nienawi艣ci”, „zdrajc膮 dzieci rocznicowych i komunijnych”..., a nawet, gdybym tego wszystkiego nie wymienia艂, to musia艂bym powiedzie膰, 偶e jestem tym, na kt贸rego wysy艂aj膮 skargi do Kurii Biskupiej i Kuratora i Prokuratora i B贸g wie, gdzie jeszcze. Nie tym jest posi艂ek przy wsp贸lnym stole, w braterskiej wsp贸lnocie. Zreszt膮, t艂umaczy艂em sobie, to zaproszenie od ksi臋dza proboszcza, od ksi臋dza biskupa odrzuci膰 bym nie m贸g艂. I by艂o to zaproszenie przede wszystkim ”na uroczyst膮 Msz臋 艢wi臋t膮 celebrowan膮 przez JE Ks. Abpa”, na kt贸rej oczywi艣cie by艂em. „Na obiad” – jakby dodatkiem. Fakt, 偶e jestem na d艂ugim zwolnieniu z nadziej膮, 偶e nie wr贸c臋 wcale, te偶 by艂 znieczulaj膮cy.

Post factum dowiedzia艂em si臋, 偶e liderki opozycji te偶 nie by艂o, co mocno mnie zdziwi艂o, zw艂aszcza, 偶e za par臋 godzin mia艂a wraz z m臋偶em (m膮偶 wraz z 偶on膮) prosi膰 abpa o dary Ducha 艢wi臋tego dla naszej m艂odzie偶y (z Traw te偶), naszych dzieci, wielu naszych wsp贸lnych by艂ych uczni贸w. Wszystko musi by膰 jasno powiedziane, 偶eby mo偶na by艂o nas leczy膰. Mo偶e znalaz艂a inn膮 okazj臋, by si臋 przedstawi膰 jako autorka listu ze skarg膮 do Wszystkich Wa偶nych, 偶e jest prze艣ladowana w szkole przez dyrektork臋 i jej m臋偶a-katechet臋. Wszystko „to” jest wszystkim wiadomym. Dziwne, gdyby艣my o to nie pytali, o tym nie rozmawiali w szkole, gminie, parafii (legalizuj膮c fa艂sz). To, co ciemne, zakryte, to, co z艂e i nienazwane, nie uzdrowione mo偶e tru膰 w niesko艅czono艣膰. Przemilczane – ropieje. Poznamy prawd臋? - a prawda nas wyzwoli. Nas? Nie tylko w Strach贸wce. Takie sprawy mog膮 dzia膰 si臋 na ka偶dym polskim podw贸rku. Je艣li my b臋dziemy milcze膰, kamienie wo艂a膰 b臋d膮.

Nie, nie kwestionuj臋 wa偶no艣ci i solemno艣ci pro艣by o bierzmowanie. Lider/liderzy opozycji zajmuj膮 bardzo wa偶ne miejsce w ka偶dej demokracji. Autorzy skarg (do „g贸ry”), donos贸w i anonim贸w – nie. Jednak slalom wok贸艂 problem贸w nie rozwi膮zuje ich. Dobry slalomista nawet nie dotknie tyczki na stoku. Mam inne podej艣cie do wsp贸lnych spraw. W moim rozumieniu demokracji i dobra wsp贸lnego trzeba je poruszy膰, i to w miar臋 dog艂臋bnie. Nie musimy si臋 zgadza膰. Nie trzeba, nawet w ko艣ciele, mie膰 takich samych pogl膮d贸w na 偶ycie w 艣wiecie wsp贸艂czesnym, ale jaki艣 konsensus musi by膰 wypracowany. Inaczej mo偶e przyj艣膰 jeszcze wi臋cej konflikt贸w, podzia艂贸w, a nawet zgorsze艅.

Tak mnie 偶ycie prowadzi艂o po stoku, 偶e mia艂em okazj臋 zajmowa膰 jasne stanowisko wobec problem贸w w ka偶dym miejscu i czasie: wolno艣ci Ojczyzny (3 Maja 1981), w ko艣ciele (32 lata katechezy), w tworz膮cej si臋 samorz膮dnej gminie i samorz膮dno艣ci w Polsce (I Kadencja 1990-94). Jestem 艣wiadkiem naocznym ostatnich 36 lat wielkiej Historii wsp贸艂czesnej. Jestem tak偶e po艂o偶nikiem i chrzestnym Rzeczpospolitej Norwidowskiej. Kocham jej program, sztandar i hymn. „Jak by膰 cz艂owiek, prawdy szuka膰 w sobie,jak kocha膰 Boga, swoj膮 pie艣ni膮 nam podpowiedz”.

Wszystko prawie z 偶ycia publicznego i osobistego mam, ze szczeg贸艂ami, opisane i opublikowane. Nie wstydz臋 si臋 swojego 偶ycia, jestem za nie wdzi臋czny Bogu i Opatrzno艣ci. M贸wi臋 wi臋c nie tylko w imieniu „dzisiaj”, ale i „wczoraj” i „jutra”. Wierz膮c w rozmow臋, mo偶e po艣miertn膮, ze swoimi wsp贸艂czesnymi, spytam retorycznie tylko o wymiar o艣wiaty i wychowania, jak d艂ugo dobra szko艂a RzN ma potyka膰 si臋 i d藕wiga膰 ci臋偶ar wewn臋trznej opozycji? To jest toksyczna sytuacja. Zakulisowe rozgrywki, listy, anonimy... zabijaj膮 jedno艣膰.

Nienawidzi膰 nie potrafi臋” (Wierszyki,1978?), nawet w tej sytuacji, a znale藕li si臋 i tacy, kt贸rzy zniszczyli mojego bloga, w艂贸czyli po prokuraturze i straszyli nas odebraniem domu, w kt贸rym mieszkamy! Nie potrafi臋, z urodzenia i wychowania. Chc臋 rozmawia膰. Chc臋 zrozumie膰 inaczej my艣l膮cych. Nigdy nie blokowa艂em nikogo z imieniem i obliczem na poczcie internetowej, blogu, Facebooku... Podejm臋 ka偶d膮 (powa偶n膮) debat臋 o pami臋ci i to偶samo艣ci naszej tzw. wsp贸lnoty lokalnej.

Jeste艣my wolnym krajem. Wolno艣膰 nie spad艂a nam z nieba, ani z ksi臋偶yca. Nie otrzymali艣my jej bez b贸lu. Mamy demokracj臋. Ka偶dy z nas jest wa偶ny. Ka偶dy mo偶e wnie艣膰 skarb w 偶ycie wsp贸lnoty. Mo偶e! Przymusu nie ma. Bez dialogu nie poznamy, nie odkryjemy prawdy. Ani wsp贸lnoty. Powtarzam si臋. Powtarza膰 b臋d臋, dopok膮d...

Wiem, wiedzia艂em, 偶e za t膮 raz膮, za tym razem, nie ma jeszcze mo偶liwo艣ci na dyskusj臋 o nas. Nie ma wzoru, procedur, protoko艂u... jeste艣my bardzo m艂odym krajem, prawie niemowlakiem czasu wolno艣ci. Franciszka w Rzymie te偶 mamy od niedawna. Czeka膰, zwleka膰 jednak nie mo偶emy. Historia podarowa艂a nam ju偶 25 lat! I uczy, 偶e to bardzo du偶o, jak na nauk臋.

I c贸偶, 偶e ma艂o nas, ma艂o nas do pieczenia chleba (norwidowskiego).
Mo偶e obecno艣膰 (nawiedzenie) biskupa jednej wsp贸lnoty w trzech miejscach, obecno艣膰 nawiedzaj膮ca nast臋pcy Aposto艂贸w, prze艂amie opory w艣r贸d nas i wska偶e drog臋 wsp贸艂pracy pe艂nej, soczystej, owocnej. Wszystko zaczyna si臋 od poj臋cia, s艂owa, m膮dro艣ci koncepcji, dialogu... Ale na pocz膮tku jest wola, musi by膰. Dobra wola. Nikt za nas, nawet o najwi臋kszym autorytecie, nie rozwi膮偶e naszych problem贸w. Bardzo mo偶e pom贸c.

Czy Rzeczpospolita Norwidowska tego si臋 od nas nie domaga? Nie oczekuje? Czy historia Sobieskich J贸zefa i Hilarii, ich praojca-pradziada Jana III, ich prawnuczka Cypriana Norwida... tego nie podpowiada? Nie daje znak贸w i narz臋dzi? By艣my zacz臋li 艣wiadom膮, w pocie swego czo艂a, prac臋 nad polskim kszta艂tem dialogu 2014? W XXV-lecie odzyskania po raz trzeci wolno艣ci. Mo偶e stworzymy wsp贸lnie okazj臋, by biskup m贸g艂 do nas ponownie przyjecha膰. Tym razem na nasze wsp贸lne zaproszenie. Z pomoc膮 naszemu dialogowi. I Wojewod臋, Starost臋, Ministra... Ka偶dego, kto b臋dzie chcia艂 nam s艂u偶y膰 swoj膮 m膮dro艣ci膮 i pos艂ug膮 jednania. Dialog, jednanie, transcendencja.

Trzeba troch臋 odwagi, 偶eby nie tylko samodzielnie my艣le膰, ale szczeg贸lnie dzieli膰 si臋 my艣leniem. Mo偶emy wszak偶e liczy膰 na pomoc, kt贸ra mo偶e nadej艣膰 z ka偶dej strony. Z osobistej modlitwy, zamy艣lenia, ale i ze 艣wiata, poprzez Internet. Tak podzia艂a艂a na mnie dzisiaj m.in. konferencja prasowa nowego kardyna艂a z Quebecu. Nie jaka艣 konkretna wypowied藕. Ca艂o艣膰, klimat. Czu艂em si臋 jednym z grona rozm贸wc贸w - o wszystkim, co pisz臋 tutaj, m贸g艂bym z nimi rozmawia膰. Na Haiti ju偶 te偶. Jeste艣my globalnym Ko艣cio艂em. Jezusowym/Apostolskim od 2 tysi臋cy lat, soborowym od pi臋膰dziesi臋ciu, Franciszkowym - od marca 2013.

czwartek, 9 stycznia 2014

Przed wizyt膮 biskupa



Odrabiam prac臋 domow膮 przed wizyt膮 biskupa. Przepisuj臋 z w艂asnego konta na Facebooku:

"To moje zadanie, od 32 lat! Pami臋tam pierwsze witanie biskupa Kazimierza w Legionowie, w starej strukturze terytorialnej ko艣cio艂a w Polsce. Wita艂em w imieniu katechet贸w, po raz pierwszy zastanawia艂em si臋 nad t膮 stron膮 ko艣cio艂a. M贸wi艂em o kamieniu spinaj膮cym ceg艂y w budowli (nie w臋gielnym).

Biskup Kazimierz sta艂 si臋 po latach i reformie Ojcem Ordynariuszem Za艂o偶ycielem diecezji warszawsko-praskiej. Ja wtedy by艂em w贸jtem, mia艂em co艣 do powiedzenia. Zaproponowa艂em spotkanie z bp. Kazimierzem Ordynariuszem w贸jtom i burmistrzom rejonu Mi艅sk Mazowiecki, do kt贸rego wtedy nale偶eli艣my, a na koniec kadencji zaprosi艂em biskupa do Strach贸wki, na rejonowe podsumowanie I Kadencji s艂u偶ebnego samorz膮du w Polsce. Pi臋knie by艂o. 

Zaprosi艂em/nam贸wi艂em tak偶e biskupa Ordynariusza do nawiedzenia Matki Bo偶ej Annopolskiej i naszego stuletniego domu. Pami臋tam, 偶e jednym z wa偶nych i przekonuj膮cych znak贸w dla biskupa by艂y liczne msze 艣wi臋te w Ogrodzie u MBA, zw艂aszcza obecno艣膰 i liturgia "prawie biskupa" (prze艂o偶onego nowej prowincji Ko艣cio艂a Powszechnego) Andrzeja z Turkmenistanu. 

Bywa艂 te偶 u nas, w Sanktuarium Matki Bo偶ej Annopolskiej 艣p. biskup Giovanni Migliorati. (oczywi艣cie jeszcze przed powrotem do Afryki i nominacj膮 biskupi膮). 艢p. przysz艂y biskup koncelebrowa艂 msz臋 艣wi臋t膮 I Komunijn膮 naszych dzieci w Strach贸wce). 

Dzisiaj mam za zadanie przemy艣le膰, jak si臋 ma historia, pami臋膰 i to偶samo艣膰 we wszelkich dziejach (czyli/inaczej ska艂y, opoki, tak偶e w dziajach parafialnych, dekanalnych, diecezjalnych, Polski, polskiego ko艣cio艂a). Pomocne jest to, co m贸wi abp St. G膮decki o Radach Parafialnych (od 1 godz. 17 min. nagrania). NOTA BENE humorystyczny fragment od 1g. 34min.50sek. "Pasa偶erowie i za艂oga", buraki, czy...

W zwi膮zku w wizytacj膮 (wizyt膮) biskupa w naszej parafii si臋gam do 藕r贸de艂, szczeg贸lnie dw贸ch. Pierwsze zasugerowa艂 nam ksi膮dz proboszcz w kazaniu i na stronie www parafii, drugim jest dokument soborowy (skr贸t DB). Intryguj膮ce s膮 dla mnie wzmianki o stowarzyszeniach (1963!), kiedy u nas nawet marzy膰 i 艣ni膰 o nich by艂o zakazane (chodzi o prawdziwe niezale偶ne...) i zach臋ta (zalecenie) korzystanie z bada艅 naukowych. I inne zdrowo-rozs膮dkowe, trze藕we spojrzenie na nas, 艣wiat i miejsce ko艣cio艂a (biskup贸w) w nim. Zgodny, harmonijny, w m膮drym dialogu nasz siostrzano-braterski ko艣ci贸艂.

"DB 17. Nale偶y rozwija膰 r贸偶ne formy apostolatu oraz d膮偶y膰 do uwzgl臋dnienia i 艣cis艂ego zespolenia pod kierownictwem biskupa wszelkich dzie艂 apostolskich w ca艂ej diecezji lub na jego odr臋bnych terenach, kt贸re by zestroi艂o w harmonijnej dzia艂alno艣ci wszelkie przedsi臋wzi臋cia oraz instytucje katechetyczne, misyjne, charytatywne, spo艂eczne, rodzinne, szkolne oraz jakiekolwiek inne, maj膮ce w za艂o偶eniu cele duszpasterskie, 偶eby przez t臋 wsp贸艂prac臋 ujawni艂a si臋 zarazem jedno艣膰 diecezji.

Szczeg贸lny nacisk nale偶y po艂o偶y膰 na obowi膮zek aposto艂owania, ci膮偶膮cy na wiernych zale偶nie od ich stanu i uzdolnie艅 ka偶dego, i poleca膰 im, by brali udzia艂 lub wspierali r贸偶ne dzie艂a apostolatu 艣wieckich, a zw艂aszcza Akcj臋 Katolick膮. Niech te偶 popieraj膮 i rozwijaj膮 stowarzyszenia maj膮ce wprost lub ubocznie cel nadprzyrodzony, a mianowicie osi膮gni臋cie doskonalszego 偶ycia lub g艂oszenie wszystkim Ewangelii Chrystusowej czy rozw贸j nauki chrze艣cija艅skiej lub wzrost kultu publicznego b膮d藕 cele spo艂eczne, b膮d藕 te偶 pe艂nienie dzie艂 pobo偶no艣ci czy mi艂o艣ci.

Formy apostolatu trzeba przystosowa膰 nale偶ycie do dzisiejszych wymaga艅, maj膮c na uwadze nie tylko duchowe i moralne, lecz spo艂eczne, demograficzne i ekonomiczne warunki ludzkiego 偶ycia. Do skutecznych i owocnych osi膮gni臋膰 w tym wzgl臋dzie bardzo du偶o wnosz膮 badania socjologiczne i religioznawcze przez instytuty socjologii pastoralnej, kt贸re gor膮co si臋 zaleca."


M贸j parafialno-dekanalno-diecezjalny ko艣ci贸艂 nie wie, co ze mn膮 zrobi膰, nie ma na mnie sposobu. Franciszkowy by mia艂 :-) wi臋c chodz臋 po cha艂upie jak po wydmach i wertepach Rajdu Dakar, my艣l膮c o czym pisz臋, pisz膮c o czym my艣l臋, czytaj膮c dokumenty soborowe, znaj膮c 偶yciowe realia! (32/60)

PS.
Jak wida膰 na obrazku, gmina mo偶e by膰 wniebowzi臋ta, tzn. my w niej :-)

艣roda, 8 stycznia 2014

Norwid i ostatni romantycy - wystawa z Koszykowej



Media spo艂eczno艣ciowe czyni膮 taaakie rzeczy! Najpierw post na tablicy Facebooka Norwidologa "zmusi艂" mnie (zmotywowa艂) do przepisania wierszyka okolicznosciowego z 1911, w ramach komentarza, a teraz pozwala mi utrwali膰 te zwi膮zki przez proste klikni臋cie w odpowiedni膮 ikonk臋 na dole strony Norwidologa, czyli "udost臋pniam":
Cyprian Norwid: Norwid i ostatni romantycy - wystawa z Koszykowej: "W艣r贸d odkrywc贸w »czwartego wieszcza« w epoce M艂odej Polski" - to podtytu艂, kt贸ry dookre艣la dominant臋 prezentowanych na stronie...

Skoro przepisa艂em wiersz, to dam i tutaj, bo  a nu偶 kto艣 go nie znajdzie w g膮szczu link贸w. Jako przyczynek do zrozumienia ducha epoki, zwyczaje imieninowe w rodzinie babci Emilii Jackowskiej :-)

呕yczenia dla Siostry Marii na 8 wrze艣nia (tytu艂 ode mnie)


呕e jestem Gozdawa
w tem ca艂a ma s艂awa
i cho膰 si臋 splami艂em,
偶e medal zdoby艂em,
lecz g艂osz臋 dzi艣 wsz臋dzie
tej ha艅by nie b臋dzie!
Bo na c贸偶 zaszczyty
i na c贸偶 c贸偶 chwalb myty
ja jestem Gozdawa
w tem ca艂a ma s艂awa!
呕em Wielki w Krakowie
to ka偶dy to powie
偶em pi臋kny i boski
ju偶 kr膮偶膮 tam piosnki,
偶em m膮dry, uczony
grzmi膮 g艂o艣ne puzony
偶em mistrz ja genialny
najwi臋ksza za艣 s艂awa
偶e jestem Gozdawa.
Precz krzy偶e, mogi艂y
precz ko艣ci贸艂, precz popy
modlitwy, co by艂y
w tym domu... precz szopy
jam Wielki, jam Sztuka.
Kto chce ukojenia
kto pragnie zbawienia
niech do mnie zapuka
bo膰 w tem moja s艂awa
偶e jestem Gozdawa!
Wi臋c pragn膮 Siostrzyco
ma mi艂a nadobna
by艣 wielk膮 si臋 sta艂a,
i do mnie podobna.
Na zaw贸d, cierpienia,
dam lepsze lekarstwo,
nie stare wierzenia
nie stare kuglarstwo.
I Twa b臋dzie s艂awa
偶e jeste艣 Gozdawa!

/Cyprjan Kamil Gozdawa Jackowski/