Każdy człowiek to osobny świat. Mój Osobny świat, podejrzewam, że może być od Teatru Osobnego Mirona Białoszewskeigo. Dzisiaj wpadłem przez przypadek na Marię Dąbrowską (zdj. MD na ławeczce przed biblioteka w Komorowie, w domu Pisarki). Jej zdanie przypomniało mi mój wierszyk z 1980:
***
SFINKS Z PRZERAŻONYMI OCZAMI
patrz
ręce mi się trzęsą
włosy wypadają
twarz mam w ogniu
wokół mnie
moje marzenia
piołun i kurz
.......
a przecież jestem cały świat
świat który był
świat który jeszcze jest
świat który odpłynie
nieznany wam świat
(metafizyka, katedra w Erfurcie, 1980)
Tak to leciało :-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz