Świętowanie pełne refleksji

po powrocie z diecezji Mohylewskiej

Kto i kiedy upomni się o kolejnego mieszkańca naszej gminy (wspólnoty??) z przełomu XIX i XX wieku, księdza Józefa Króla, brata Andrzeja, magistra świętej teologii na Sankt Petersburskiej Akademii Duchownej (tę samą trochę później ukończył ksiądz Ignacy Skorupka, wszak żyli w zniewolonej-rozbiorowej Polsce). Jest wiele znanych powiedzeń, bardzo znanych i sławnych ludzi, łączących pamięć, sumienie, naród… 

- „Naród, który traci pamięć przestaje być Narodem- staje się jedynie zbiorem ludzi czasowo zajmujących dane terytorium” /Józef Piłsudski/. 

 - Naród, który traci pamięć, traci sumienie /Zbigniew Herbert/. - „Naród, który traci pamięć traci swą tożsamość” /Św. Jan Paweł II/ 

- „Naród bez dziejów, bez historii, bez przeszłości, staje się wkrótce narodem bez ziemi, narodem bezdomnym, bez przyszłości. Naród, który nie wierzy w wielkość, i nie chce ludzi wielkich, kończy się” /Kardynał Stefan Wyszyński/. 

- „Ojczyzna to ziemia i groby. Narody, tracąc pamięć, tracą życie” - słowa te zapisano na drewnianej tabliczce na terenie jednej z najsłynniejszych nekropolii polskich - Starego Cmentarza na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem. Ich autorstwo przypisuje się francuskiemu marszałkowi Ferdynandowi Foch'owi, Tukidydesowi, ale także bliskie są Norwidowi. 

 " Z wielkim bólem mówił Norwid Polakom, że nie będą nigdy dobrymi patriotami, jeśli wpierw nie będą pracowali na swoje człowieczeństwo. Żeby bowiem móc rozwiązać zadanie: "co to jest Polak", trzeba nie być "dzisiejszej Polski obywatelem (...) tylko trochę-przeszłej i dużo-przyszłej". Ojczyzna, według Norwida, znajduje się w nieskończonej przyszłości, tak że znajdziesz ją wszędzie, nawet "na krańcach bytu". Kto o tym zapomina, robi z ojczyzny sektę, a w końcu wstępuje w szeregi tych, którzy są "Wielcy! - w prywatnych rzeczach; w publicznych? - prywatni! ". Taka jest zasada chaosu w każdym społeczeństwie. Ład narodu przychodzi spoza narodu, ostatecznie jest on z Boga, i dlatego tym, którzy tak dalekosiężnie, bo kapłańsko, kochają swój naród, nie grozi nacjonalizm. " (Jan Paweł II)

   

***

tożsamość zawłaszczona albo bez

do dzisiaj tak nie pomyślałem nawet

że polską tożsamość zawłaszczono

i to ani Niemcy ani Rosjanie ani ONZ

ale polskie z nazwy wielkie instytucje

to że chciał PRL to wiadomo

ale że Kościół to brr niespodzianka

co mnie przywiodło do tego odkrycia

ano harcerstwo proszę państwa

historia rodzinnego stosunku do wszystkiego

u Kapaonow z Legionowa

byli pobożni oboje mąż i żona

potem ojciec nasz i matka nasza

pobożnością się zetknęli w 1944

w niemieckim obozie przejściowym

25 DPAC durchganglager pod Hamburgiem

ona z siostrą przygotowywały ołtarz

on służył do mszy już po wyzwoleniu

jego pobożność znamy od Marii Królowej

jej wzorem była Kózkówna spod Tarnowa

jako małżeństwo zaś w Rodzinie Rodzin

pod skrzydłami Prymasa Tysiąclecia

całą rodzinę naszą tam skryli

w spotkaniach rekolekcjach wakacjach

jaki mógł być stosunek do PL państwa

łatwo każdy może wywnioskować

jako do zagrożenia Kościoła polskości

jak do lwa krążącego wokół nas

chcącego pożreć wszystkich z kośćmi

harcerstwo broń boże partyjne

przedszkole może zdeprawować

i szkoła nie zdołała podbić tożsamości

pozostawaliśmy wobec niej niezależni

okazując na możliwe sposoby np. 1 Maja

i cóż

taki obraz przeniósłbym do wieczności

mówi się zabrałbym do grobu

i to całkiem nieintencjonalnie

bo zawsze wolę prawdę taką jaka jest

ta prawda przedziera się dopiero teraz

inaczej każe rozumieć tamten świat

świat dzieciństwa mojego długiego

dzięki prawdzie objawionej w mediach

za która Kościół ciągle nie nadąża

mimo postępów za czasów papieża F1

jaka jest ta prawda

wydrapywana wbrew wielu

instutucjom osobom tradycjom

w Polsce dziś to cały PiS-KEP-ustrój

który ciągle się opiera

choć powinni wiedzieć że polegną

obiektywizm nie klerykalne koterie

obiektywizm to prawda która dochodzi

w dialogu dochodzi się jej i czeka

nie dogmatyzuje magicznie

a więc przed zgorszeniem świata

chronił mnie ojciec/Matka Rodzina Rodzin

przed państwem złym ateistycznym

przed zmaterializowaniem mego ducha

ducha czystości jak Kózka

matka kazała trzymać rączki na kołdrze

modlić nauczyła

do pierwszej komunii zawczasu prowadziła

i modlitwy po niej gdy nie mogłem

nauczyła do komunii pragnienia

duszo Chrystusowa uświęć mnie (tutaj) 

w dosłości zaś wytrwała

do nocnych różańców namawiała 

jaki był wpływ jej na nas dzieci

niech symboliczny obraz powie

gdy na jej pogrzebie w kościele

najpierw zainicjowałem pieśń chwały

niech będzie chwała i cześć

i takie uczucia miałem

a potem nad grobem

recytowaliśmy zgodnym chórem dzieci

kto się w opiekę odda Panu swemu

psalm 51

który recytowała nam z pamięci

co wieczór przed MBA w wakacje

a także tak litanię Loretańską znała

więc co zrozumiałem dzisiaj ja stary chłop

w świetle nowych objawień

o których ostatnio piszę

objawień ciemnej strony Kościoła

o której wtedy nie mogła wiedzieć

nikt prawie nie wiedział

ani mógł znać trylogię Tolkiena

o której wtedy nie mogliśmy wiedzieć

stawiam tutaj znak zapytania

mogliśmy

gdyby tożsamość nie była zawłaszczona

przecież ja powinienem wiedzieć krzyczeć

bo miałem za sobą te doświadczenia

ale aż tak wyparte zawłaszczone

obronili mnie przed harcerstwem PRL

z jego wyimaginowanym złem deprawacji

owszem wszyscy wiedzieli w szkole

że druh B wsadza chłopakom ręce do kieszeni

ale nikt nie wiedział

że to samo robili księża

pod ich duchową opiekę byliśmy oddani

wpychani w ich ręce wręcz

na większą chwałę Bożą

przez matkę ojca rodzinę dziadków i pra

a żonę później poznałem harcerkę

wielce zaradną jak dzielną niewiastę z Biblii

owszem bardziej lewicującą dziś ode mnie

i w sakramentalnym małżeństwie trwamy

     (poniedziałek, 11 Listopada 2024, g. 15.16)  

 

***

świętuję refleksyjnie

ja anonimowy obywatel

Polski gminno-parafialnej

poddaję refleksji świętowanie

Ojczyzny 11 Listopada

nie ma mnie w tłumie Strachówki

ani sąsiedzkiego Jadowa

co też jest trochę nienormalne

ale widząc marsze i tłum 

pytam po prostu skąd dokąd

odseparowani władzą gminno-parafialno-polską

staję się stajemy znakiem nieobecności

ale chyba dzisiaj nikt znaków nie czyta

w Strachówce złożą kwiaty

przed Józefem Czerwińskim

z Virtuti Militari za rok 1920

którego pamięci z martwych daliśmy

ale nie tożsamości chyba

te wymiary się tutaj nie łączą

ojciec kochał się w córce Czerwińskiego

zaręczył nawet w kościele z pierścionkiem

ojciec jej odrzucił za różnicę wieku

później w II światową wojnę

swatali ojca z nauczycielką z Rozalina

panną Wojnarowiczówną z Warszawy

której ojciec zarządzał cukrownią

hrabiego Bobryńskiego za Tułą

a stryj był adwokatem w Jekaterynosławiu

z tą Tułą to chyba przekłamanie

Andrzej Król mógł coś poplątać

kiedy 17 września 1939 tak zapisał

historia może być nawet ciekawsza

"Dzięki Aleksiejowi Aleksiejewiczowi Bobrinskiemu i jego żonie Sofii Aleksandrownej Samoiłowej miasto Smela (dzisiejszy obwód czerkaski) i mieszkańcy okolicznych ziem zaczęli żyć w nowy sposób. Wybitny ród sprowadził tu w 1838 roku z guberni tulskiej pierwszą na Ukrainie cukrownię. Niezbędny sprzęt do nowego majątku hrabiego na ziemiach obwodu czerkaskiego obwodu kijowskiego dostarczano wołami i końmi, ponieważ kolej pojawiła się tu za sprawą Bobryńskich nieco później – w 1876 r." (tutaj) 

Smela/Smiła Jekaterynosław/Dniepr to 300 km

a do Tuły kilometrów 1300

przenieśli cukrownię wraz z częścią ludności

nauki dla specjalistów w Śmile organizowane 

przekształciły się z czasem w szkołę

w 1921 w Instytut Przemysłu Cukrowego 

dziś Narodowy Uniwersytet Technologii Żywności w Kijowie

"Opublikował „Materiały statystyczne do historii przemysłu cukrowniczego w Rosji” (1856) i „O stosowaniu systemów ochronnych i wolnego handlu w Rosji” (1868) Według jego przyjaciela P. A. Wiazemskiego był „jednym z najszlachetniejszych i najbardziej współczujących ludzi” (tutaj).  

w Jadowie zapowiedziano dwa marsze

jeden władz samorządowych z PiS

drugi malutki z byłym wójtem

i tzw Wspólnotą Samorządową Mazowsza

ciekawe w którym pójdzie proboszcz

nie jestem PiSowcem Polakiem-Katolikiem

w drugim marszu są znajomi i przyjaciele

z którymi szedłem kawał drogi

do współczesnej niepodległości Polski

ale bym do nich nie dołączył

pozostaję w domu (starożytnym wręcz)

w Warszawie Kaczyński też zrobił swoje

swój marsz swoją Polskę swoją tożsamość

wczoraj a dziś włączył się w tłum jakiś

na drodze do innej wolności (władzy)

znów będą nas wyzwalać z wielu stron

przenosząc rocznicę na miesięcznice

miesięcznice na coś innego itd. itp.

przestrajając nawet katedry narodowe

kto z dalsza by się w tym połapał

a autorytetów brak lub milczą

więc daję zwykły szary głos ja osoba

swoją tożsamością drogi-prawdy-życia

może ktoś z rodziny przeczyta może 

i to by było na tyle czyli koniec dziś

    (poniedziałek, 11 Listopada 2024, g. 13.47)

***

mój Kościół - jak ogień

          /o ogniu trzeba z wiarą i rozumem/

z czym porównam to pokolenie

nazywane Kościołem w Polsce i świecie

do ognia

byłem i jestem jego cząstką

członkiem jego ciała mówił Jezus

najpiękniej pokazywał go Madej OMI

sam będąc jego ideałem

najmądrzej czytałem w Soborze

i niezliczonych tekstach JPII

także tych do UNESCO i ONZ

z cytatami Norwida o pięknie

o pięknie pracy i zmartwychwstaniu

Kościół porównuję do ognia

bo go doświadczałem

tego który świeci i grzeje i parzy

nikt przed oparzeniem nie ochronił

parzyli gwałciciele w sutannach

nikt nie ostrzegał przed nimi

jednowymiarowe nauki świętości były

i soboru i JPII i Madeja

  

warto się grzać i oświecać ogniem

trzeba też przed ogniem ostrzegać

że może parzyć boleć i zniszczyć

        (niedziela, 11 Listopada 2024, g. 0.41)

*** 

rozmiar dramatu Polski i świata

          /jeden psalm 22 mój czy wszystkie naraz/

nieopisany nieośpiewany

dramat przemocy wobec bezbronnych

dzieci w Polsce i na całym świecie 

przemoc symboliczna ponad wszystko

ponad przeżycia fizyczno-psychiczne

jak wsteczny wytrysk ze strachu

katolickie wyparcie tego co realne

w światy niebytu i potępienia

mrówka nie obroni się przed słoniem

mrówka pod słonia podchodzi

zostawaliśmy księżmi i katechetami

poddani swoim oprawcom

dla ocalenia realności świata dziecka

dla poczucia bezpieczeństwa i miłości

wymazujący to co faktem było i pozostanie

nikt o takiej ontologii nie pisał

takiej metafizyki tragicznej dziecka

wykorzystanego seksualnie w Kościele

  

nie mogliśmy biec w ramiona matek

wołać mamo tato ratuj pociesz

skazani na samotność we wspólnocie fałszu

tak wielka instytucja wszechwładna była

w społeczeństwie kulturze tradycji

przeciwko bezradnemu ufnemu dziecku

tak wielka instytucja wszechwładna

totalitarna w życiu rodzin katolickich

przeciwko bezradnemu wierzącemu dziecku

faceci w sutannach byli nam bogami

dla nas rodziców rodzin i w całej historii

zwłaszcza w kraju rządzonym przez komunistów

nikt nie rozumiał wiedział przeczuć mógł 

że żyliśmy w zakładzie psychiatrycznym

nie tylko w związku z bratem ZSRR

jakich Shakespeare'ów potrzebujemy

bo duszpasterzy prawdy nie ma i nie będzie

są kaznodzieje funkcjonariusze systemu

tego doświadczenia nie oswoił Madej

tej rany nie dotknął nawet jego palec

nie otworzył i on oczu ślepych

życie tego dokonało (przez media)

życie dopiero przyniosło mi wolność

obym mógł pomóc choć jednej jednemu  

  

obym mógł pomóc jednej jednemu

przecież jestem katechetą stanu wojennego

aby być z polską młodzieżą już na zawsze

ale nawet jako autor jestem bezradny

jak oddać wymiar dramatu o ruinach

jakby nieodpoznanego innego Holocaustu

(nd. 10 list. 2024, g. 11.58) TUTAJ - Rok Norwidowski - widziane ze Strachówki

Kościół świętości i tradycji trwania w wyższości i zakłamaniu

zdj. z tej strony

Zajrzałem, nie od razu, w drugiej lub trzeciej kolejności, do tego artykułu. Tytuł woła o wnikliwą uwagę - "Grzech w parafii na Podkarpaciu. Krzywda, trauma i lata walki o sprawiedliwość". Autor: Tomasz Krzyżak.
Problem znam z własnego życia, nie potrzebuję już go rozdrapywać. Ale zajrzałem, przeczytałem uważnie, a nawet z podarowaną mi przez Opatrzność czujnością. I zostałem poruszony. A jednak! Ciągle jest coś w tej/tych historiach, losach osób, jakieś aspekty, odcienie, które mnie poruszają. Które pozwalają mi lepiej zrozumieć sytuację Kościoła (tak globalni, jako i w Polsce) - ale także to, jaki wpływ opisane sprawy mają na moje życie. Chciałoby się dopowiedzieć - na polskiego katolika, ojca, dziadka, męża, katechetę.

Dla mnie ten tekst okazał się szczególnie ważny. Mówi o czymś, co w powietrzu wisi, wisi... ale ciągle nie jest roz-poznane w Polsce do końca, po kres naszej wiary i rozumu. W świecie też - ale moja sprawa jest tutaj (koszula bliższa ciału). Koszula Dejaniry?? Pytanie wisi - jaka jest rzeczywistość oddziałująca na miliony? Religia to... religia. Doktryna, tradycja, praktykowana tak lub inaczej. Ale KOŚCIÓŁ jest ciągle fałszywie definiowany i jako fałszywie definiowany (fałsz, publiczne kłamstwo?) oddziałuje na polską rzeczywistość osobowo-publiczno-społeczno-kulturowo-polityczną. Funkcjonuje jako "święty i apostolski", tudzież "powszechny i objawiony i Boży". Wybrane dane (całe dziedziny z historii, socjologii, kultury) mają potwierdzać te tezy doktrynalne). Za inne fakty (dziedziny) Kościół w osobach papieży nawet oficjalnie-publicznie przeprasza, ale to niczego nie zmienia w panującym przekazie (duszpasterstwie). Takiego Kościoła nauczałem! Taki błyszczy w przekazie - nauce i życiu - Andrzeja Madeja.

Każdy fakt pedofilii opisywany, publikowany... podkopuje wyidealizowany obraz Kościoła. W USA, Irlandii itd.. wstrząsy prowadzą do zachwiania budowli z tysiącletnią historią. U nas pustoszeją seminaria i zakony. Ale to ciągle u nas tak, jakby kret chciał ruszyć piramidę Cheopsa. Moje doświadczanie i rozumienie też są dynamiczne. W końcu, od ilu lat to mówię? Góra 20! A mam lat 71. Mogę nie zdążyć. 

Dziwnym może się wydać, że dzisiejszy tekst w Rzeczpospolitej daje jakieś nowe światło. A jednak. Chce pokazać jak to działa we mnie... 

1) "Marcin zaczyna wchodzić w okres dojrzewania. Pojawiają się pierwsze erekcje, masturbacja. Przestaje przystępować do komunii. – Byłem dość aktywnym ministrantem. Służyłem do mszy nie tylko w niedzielę, ale też w dni powszednie. Fakt, że nie przyjmuję komunii, był zauważalny. Ks. Stanisław zagadał o to raz, drugi.– W końcu poszedłem do spowiedzi. I tam w konfesjonale wyciągnął ode mnie temat onanizmu i powiedział, że przyjdzie mi z pomocą. 

– Na czym miała polegać ta pomoc?... że jak będzie mi ciężko, to mam do niego przychodzić, a on mi pomoże. I ja się na to zgodziłem... w jej trakcie doszło do fizycznego wykorzystania seksualnego, rozgrzeszył mnie i powiedział, bym nikomu o tym nie mówił, że to nasza tajemnica, że on mi pomaga. Dodał też, że jeśli będę w napięciu, mogę sobie sam ulżyć... Marcin nie pamięta, ile razy został wykorzystany pod pretekstem spowiedzi".

CZY WY ROZUMIECIE TĘ CHORĄ SPOŁECZNIE-KULTUROWO-PSYCHOLOGICZNIE SYTUACJĘ ZDERZENIA MRÓWKI ZE SŁONIEM. CZY WYOBRAŻACIE SOBIE (CHCECIE) JAKIEKOLWIEK DZIECKO W TAKIEJ SYTUACJI? A to dotyczyło nas wszystkich! Nie tylko mojego pokolenia. Wszystkich przed i po. Wyobraźcie sobie własne dziecko/wnuka w takiej sytuacji!~A to przecież nieuniknione, nawet jeśli ci akurat księża, których spotkają na drodze w Edinburgh, Tłuszczu, Ostrołęce... będą panowali nad swoimi erotycznymi potrzebami, wyobraźnią, odruchami, uczynkami (nie mówię, że będą nienormalni!!!). A doktryna i tzw. praktyka dusz-pasterska niewiee się zmienia w zakresie teologii ciała, a jej interpretacja zależy od osobowości i dziedzictwa każdego księdza

2) Normalny? Nienormalny? Kto ma to osądzić i przyjąć jako motyw swoich decyzji???  "Przepraszał mnie za to, co zrobił, błagał, bym wycofał doniesienie, mówił, że niszczę jego kapłaństwo. W końcu napisał oświadczenie, w którym przyznał się do skrzywdzenia mnie w dzieciństwie. W piśmie była zawarta prośba o niewszczynanie procesu kanonicznego. Podpisał się, a ja zrobiłem odręczny dopisek, że przychylam się do tej prośby". KTO MA TAKĄ PEWNOŚĆ, ŻE SAMA PROŚBA SPRAWCY/WINOWAJCY MÓWI, ŻE JEST NIENORMALNY? ŻE JEST MANIPULANTEM, BEZ SUMIENIA/SKRUPÓŁÓW. PRÓCZ TEGO Z PEWNOŚCIĄ TCHÓRZEM I KARIEROWICZEM - ZAPRZECZENIEM CZŁOWIEKA DUCHOWEGO I DUSZ-PASTERZA. CZYŻ NIE JESTEŚMY WYCHOWANI DO MIŁOSIERDZIA (WYBACZANIA), PRZYJMOWANIA DRUGIEGO CZŁOWIEKA - NIE ODRZUCANIA JEGO PRÓŚB / BYCIA NA "TAK" - W DOBREJ WIERZE ITD. ITP. 

3) "Dlaczego tego nie przerwałeś, nikomu nie powiedziałeś?

– Nie było odwagi? Nie zdawałem sobie sprawy z tego, że on mnie krzywdzi? Nie wiem. Byłem niejako osaczony. Przecież on zobowiązał mnie do tajemnicy. Pomagałem w kościele, myłem mu samochód, kosiłem trawę. Gdybym zerwał ten kontakt, ktoś by zauważył. Co miałbym powiedzieć? – pyta. – Tkwiłem. On po jakimś czasie przestał, a mój koszmar skończył się, jak odszedł z naszej parafii. Zniknął mi z oczu, wyparłem to i przez lata do tego nie wracałem".JAK MIAŁ OBRONIĆ SIĘ DZIECIAK (NASTOLATEK) GDY MIAŁ PRZECIW SOBIE CAŁY JEGO ŚWIAT, ZE WSZYSTKIMI WAŻNYMI OSOBAMI, INSTYTUCJAMI, AUTORYTETAMI, LĘKIEM/STRACHEM POTĘPIENIA WIECZNEGO ITD. ITP. 

4) "Kilka razy zbliża się do mnie, podszczypuje, próbuje przekraczać granice fizyczności. U mnie nic nie wraca. Wszystko z dzieciństwa jest uśpione, zamrożone – opowiada. – Dopiero po jakimś czasie, gdy w rozmowie ze mną jeden z kleryków z Przemyśla zaczyna opowiadać o dziwnych, dwuznacznych zachowaniach ks. Stanisława w dziedzinie seksualności, coś zaczęło do mnie wracać. Pojawiły się jakieś flashbacki, migawkowe wspomnienia sprzed lat. Wtedy zacząłem sobie uświadamiać, że zostałem przez niego wykorzystany seksualnie".

ON ZOSTAŁ KSIĘDZEM. JA - KATECHETĄ. O CZYM TO ŚWIADCZY, W ŚWIETLE OPISANYCH DOŚWIADCZEŃ??? O PANOWANIU ŚWIATA ZAKORZENIONEGO W RELIGIJNYM WYCHOWANIU/OTOCZENIU/KULTURZE NAD NASZĄ WIZJĄ SIEBIE I ŚWIATA. WBREW INNYM-WYPARTYM-DOŚWIADCZENIOM! PSYCHOLOGICZNO EGZYSTENCJALNA TRAGEDIA. Dobrze, że ostatnie 20 lat mam inne, wolne od przymusów wewnętrznych z oddziedziczonego świata, w świetle SAMOŚWIADOMOŚCI, z uporządkowanym sensem i rozumieniem kultury, z religią włącznie.

5) Postawa nadętych przekonaniem o wyższości nadprzyrodzonej, biologiczn-ewolucyjnej i dziejowej w kulturze człowieka polscy (nie tylko) przełożeni/biskupi! Jak nadęte ropuchy, których image'm jest kard. Burke. "słowa przewodniczący KEP abp Józefa Michalika (jak antykulturowego przygłupa zaślepionego swą pozycją w polskim kościele i społeczeństwe) „Słyszymy nieraz, że często wyzwala się ta niewłaściwa postawa czy nadużycie, kiedy dziecko szuka miłości. Ono lgnie, ono szuka. I zagubi się samo, i jeszcze tego drugiego człowieka wciąga”.... 

– To był dla mnie moment przełomowy. Wtedy coś całkiem pękło, coś się wyzwoliło. Postanowiłem, że nie odpuszczę. Gdzieś na przełomie 2013 i 2014 r. kilka razy rozmawiałem o sprawie z biskupem Jamrozkiem, napisałem do niego list z opisem mojej krzywdy. Cisza. Żadnej informacji zwrotnej. Dziś po latach wiem, że list ten nie znalazł się w dokumentacji mojej sprawy, ale nie wiem, dlaczego – mówi ks. Marcin.

W marcu 2014 r. spotyka się oboma biskupami. – Po raz kolejny zgłaszam im fakt wykorzystania. Arcybiskup wysłuchał, rzucił w moją stronę kartkę oraz długopis, powiedział „pisz”, po czym wyszedł z pokoju – relacjonuje ks. Marcin. – Nie byłem w stanie nic napisać. Podyktowałem wszystko biskupowi Jamrozkowi i własnoręcznie się podpisałem".

CIĄGLE MAMY BYĆ PODDANYMI POSŁUSZNYMI WYZNAWCAMI WOBEC TZW WŁADZY DUCHOWNEJ W KOŚCIELE (PODKŁADAJĄC POD TE POJĘCIA WŁADZE SPOWIEDNIKÓW I TYCH OD OSTATNIEGO NAMASZCZENIA). ŻADNEGO PARTNERSTWA W LUDZKIEJ SPOŁECZNOSCI, NIE PRZYWOŁUJĄC NAWET ZNACZENIA BRATERSTWA/SIOSTRZEŃCA Z JEZUSE, A WIĘC I Z NIMI (POMIMO ICH PURPURY, ŁĄŃCUCHÓW, PIERŚCIENI...). ŻE MY JUZ WIEMY I ROZUMIEMY O RZECZYWISTOŚCI WIĘCEJ NIŻ ICH ZAKURZONE PODRĘCZNKI (I KATECHIZMY BTW). SOBORY, SYNODY... PRZYZNAJĄ NAM PO WIEKACH RACJĘ.

*** 

szczęśliwe rozwiązania

miałem szczęście

urodziłem się po nowennie rodziców

i dostałem powołanie

zrozumieć jak najwięcej

nie odchodzę zawiedziony

(cdn)

***

religia i fenomenologia

     /wiara i rozum tak i inaczej/

religie mówią w co masz wierzyć

fenomenologia pozwala rozumieć

to czego doświadczasz zmysłami

religia daje treść w pigułkach

fenomenologia wymusza myślenie

życie first prawda i droga

wiara i rozum poznają łącznie

rozum widzialne wiara niewidzialne

nie da się rozdzielić w codzienności

w każdej chwili w której mogę

siadam lub nie i kontempluję

to co jest moją rzeczywistością

     (sobota, 9 listopada 2024, g. 13.37)

*** 

jest który jest i mi dany

         /mapa świadomości po latach/

wchodzę tam ciszą przeważnie

poznaję to co jest mi dane

innym dane podobnie i inaczej

w przestrzeń albo cały świat

znaczeń sensów znaków

niesztucznej inteligencji 

inteligencji osobowej

rzeczywistości nanizanej na podmiot

wykrystalizowanej wokół niego

każda i każdy może zaczerpnąć

z tej przyjaznej otchłani osobowej

wykreowanej drogą-prawdą-życiem

kto zechce nazwie medytacją

ktoś inny kontemplacją

współbycie świątynią istnienia

oddycham jestem czekam

nie wiem jaki kształt i istotę

mi dzisiaj pokaże (się) objawi

religie wiedzą że miłości

fenomenologia poznaje od dołu

do tych samych wniosków prowadzi

     (sobota, 9 listopada 2024, g. 11.22)

***

sens i świadomość

nie wiem czy jakiś pożytek

z moich rozmyślań tutaj

czy całkiem są niepotrzebne

relacja sensu i świadomości

oczywista ale czy coś wnosi

w dar i tajemnicę bycia osoby

osoba człowiek i nasz gatunek

o istotę każdego członu pytam

świadomość nas specyfikuje

osobę człowiek nasz gatunek

a co gdy jej ktoś nie ma

trzeba mieć świadomość

i pracować nad nią

by sens znaleźć i poznać

świadomość musi być pierwotna

dla wszystkich dalszych aspektów

poznania porządkowania rzeczywistości

wcześniejsze są dane zmysłowe

uważam że ich mnogość bogactwo

wymusiło świadomość rozum i podmiot

porządkowanie danych zmysłowych

a świadomość rozumność podmiotowość

oto jest pytanie dla Hamletów

sens cel znacznie są na szczycie

tych moich rozważań tutaj

bo sam sens cel znaczenie znalazłem

brak bodźców (danych zmysłowych)

nie ma co porządkować świadomość

rozum i podmiotowość są uśpione 

uśpione czyli są potencjalnością

mogą się rozwinąć lub nie

jeśli choroby proces nie niszczy

świadomość je narządem osoby

zbiera wszystko co na nią upada

podmiot ją ożywia i dynamizuje

rozum może odczytywać sensy

odsiewając ziarno i plewy

z wszystkiego co świadomość zbierze

sens się wykreśla w kulturze

wzorem przepięknym w bezkształcie

każdy sens jest chyba arcydziełem

      (czwartek, 7 listopada2024, g. 14.16)

***

urna sensu

       /na zdjęciach z pogrzebów/

dzisiaj ciała się popieli

urny zabierają mniej miejsca

są bardziej ekologiczne

w urnie może sens zamieszkać

       (środa, 6 listopada 2024, g. 2021)

***

sens mój

     /a tu sens poety Norwida/

1

może bardziej dla mnie

że jest ważny

to mało powiedzieć

mój i dla mnie jest

i to bardzo oczywisty

a tak trudny do pojęcia

mogę o nim psychologizować

literacko-filozoficznie opisać

i przebadać jego historię

jest wieloznacznym terminem

w słowniku ma 151 synonimów

każdy powinien coś znaleźć

152-ie przyszło samo do mnie

w trakcie i obok pisania

dotyczy smaku

w smaku nie chodzi o objętość

jest w najmniejszej cząstce

kto lubi nigdy ma go dość

2

mój sens dojrzał w Annopolu

choć zaczął się w Legionowie

i miał tam ważne etapy

historię mojego sensu spisałem

trzy tygodni temu (17 10 2024)

jest wisi w internecie zostanie

dziś wrócił z innej strony

od rozproszonych szczegółów

Prusa Piłsudskiego Norwida

perspektywa odsłoniła się czasem

niewiele wiedziałem na początku

stopniowo poznałem w pocie czoła

kto jeszcze połączy te kropki

kto w tej perspektywie zobaczy

siebie samego Polskę i kulturę

3

natura sensu wciąż nieznana

skoro i ja dziś smak jej dołożyłem

to wiele jeszcze jest aspektów

psychologiczny wymiar ważny

daje nam w niej dobro-bycie (dzięki)

ale to przecież nie tylko uczucia

łączy się z celem i znaczeniem

psycho-antropo-logicznie i więcej

fenomenologicznie i metafizycznie

to że w ogóle jesteśmy człowiekiem

bytem osobowo myślącym świadomym 

podmiotem a nie przedmiotem natury 

smak czuć możemy w każdym kęsie

bez względu ile potrawy wchłoniemy

smak to zmysł a sens w świadomości

homo sapiens tworzy kulturę wartości

choć i jej przeciwieństwa niestety

świat człowieka mieszka w sensie

 

4

mam takie wrażenie-przeczucie

że sens nie ginie cały z nami

non omnis moriar

bo to co sens mój i dla mnie daje

ma musi mieć sensowne ukorzenienia

w rzeczywistości jaka jest (Kosmos+)

sens nie jest czymś wyimaginowanym

ma jakby siatkę kartograficzną

w niej mapę sensu mapę świadomości

to co dana osoba-podmiot odkryje

w swoich - i dzięki - przeżyciom

zostaje w wiecznym za-chwyceniom

5

sens napędza prowadzi wypełnia

tłumaczy wiele na śmierć uodparnia

jest na dziś na wczoraj na zawsze

(środa, 6 listopada 2024, g. 12.20)

***

wszystkich świętych i ja

w Kościele Wszystkich Świętych

w mediach wszystkich zmarłych

zdjęć z cmentarzy mnóstwo

jak groby sławnych wyglądają

jakby ranking nieformalny

a mnie to mało obchodzi

nawet gdy słyszę odpytywanych

na tę okoliczność na ulicach

że najważniejsza jest pamięć

dla mnie to sprawy drugorzędowe

na pierwszym sens stawiam

kto sens odnalazł i zrealizował

tak o sobie życzyłbym po śmierci

bo sens się sam wybroni

grób porządkując i pamięć

     (piątek, 1 Listopada 2024, g. 22.42)

***

wydarzenie i przypowieści

      /droga wyznaczona w google maps/ 

podjąłem próbę i wielką pracę

by opisać wydarzenie

tak jak się nam dało 30 Sierpnia 2024

w miejscu czasie i kulturze

dwa miesiące zmagań

z pojęciami słowami kontekstem

i ciągle jak krew w piach 

bez żadnego oddźwięku

Strachówka jak Cezarea Filipowa 

była miejscem gdzie przed Jezusem i po

praktykowano wiele pogańskich kultów

człowiek dawny i współczesny tak ma

tam właśnie zabrał swoich uczniów

aby zadać im pytanie kim JA jest/em

nie bez powodu zadane w tym miejscu

kim ja ty my pamięć i tożsamość

gdzieś tłum wrzucał pieniądze do skarbony

wielu bogatych wrzucało wiele

uboga wdowa wrzuciła jeden grosz

zaprawdę powiadam wam to i ja

uboga wdowa jest w Biblii nie raz

spojrzałem w gogle maps

zobaczyłem coś dla mnie dziwnego

zawiłe drogi do prawdy

Sarepta nie jest daleko od Cezarei

ale tylko w linii prostej

gdy spytałem o dojazd

google kazał jechać bardzo naokoło

może pytając popełniałem błędy

dzisiaj miejsca mają inne nazwy

SAREPTA Water leży w Libanie

CEZAREA FILIPOWA to Banias/Nahal Hermon

dziś Sarepta Sydońska nosi nazwę Sarafand

i przenosi nas w czasy dalekie

gdy prorok Eliasz tam doszedł (tutaj) 

znad potoku Kerit (nie musiał z mapą dokoła)

nad potokiem doświadczył Bożego daru opieki 

ma wszystko czego potrzebował-potrzebuje

ale kiedy susza nie ustaje potok wysycha

i JHWH kieruje swoje słowo do Eliasza

aby ocalić proroka i każdą każdego z nas

przygotowuje miejsca i w pogańskich krajach 

także w Sarepcie Sydońskiej w domu wdowy

która na rozkaz JHWH ma żywić proroka

czas Eliasza to osiemset lat wstecz

względem Jezusa nie nas dziś w kulturze

każde kliknięcie może wiele dać

na użytek swojej i sztucznej inteligencji

i ja podjąłem próbę i wielką pracę

by opisać wydarzenie

tak jak się nam dało 30 Sierpnia 2024

w miejscu czasie i kulturze

dobrej gospodyni ciasto w rękach rośnie

prócz frywolnej interpretacji

ma swój sens głęboki

nikt nie wie wszystkiego i nie będzie

ze swego niedostatku wrzuciła wszystko

co miała czyli całe swoje utrzymanie

gdzieś indziej z wielu uzdrowionych z trądu

tylko jeden wrócił z wdzięcznością

Samarytanin przyszedł i podziękował

i to w podskokach i z głośnym wołaniem

on Samarytanin czyli obcy w kulturze

kto z nas jest bardziej a kto mniej w tym

sprawa wiedzy sprawa rozumień

interpretacji może i autorytetów

dziesięciu czyli wielu uzdrowionych

tylko jeden usłyszał że jest ocalony

gdzie są pozostali

w jakim zamieszkują świetle i ciemności

jaką z kim dzielą współ-odpowiedzialność

za przyszłość i nasze chowanie młodzieży

takie i podobne przypowieści

zaczęły po wydarzeniu chodzić mi po głowie

z kim mam porównać to pokolenie

wielu zaproszonych a mało wybranych jest

a przecież sens i od szczegółów zależy

ile ich dostrzeżesz i wrzucisz w narrację

dostępne wszystkie w dziejach kultury

ale jak te wielokropki połączysz

gdybym mieszkał na Yukatanie w Campeche 

szukałbym śladów cywilizacji Majów

a w Mezopotamii czego innego

kim są ci którzy niczego nie szukają

czy tak musi być zawsze

w gatunku homo sapiens

gdy dżdżu świadectw ludzkość potrzebuje

jak na przykład w czasie wielkiej Solidarności

  

namotałem tutaj spraw i poziomów wiele

każdy dzień chce coś jeszcze dopisać

1 Listopada łączy nasz Annopol z historią

Marszałkiem Piłsudskim Prusem Ossowieckim

         (piątek, 1 Listopada 2024, g. 14.06)

***

ustroje polityka i prawda

         /życie w ustrojach i post- /

Migalski pisze o postpisizmie

jak ja o popeerelizmie

dobrze że w ogóle o ustrojach

nie tylko o poszczególnych politykach

co ustrój stanowi mówi robi z nami

zajrzę do języka polskiego

zasady prawne określające organizację 

i sposób funkcjonowania państwa

społeczeństwa instytucji publicznych

ale także żywy organizm

oba znaczenia biorę

polityka nie tylko tyka powierzchni

bo co na niej rośnie widoczne

w głębi miewa korzenie

i zasilane bywa strumieniami

nie zawsze wykrywanymi

może rzadziej uświadamianymi

władzę zmieniają wybory powszechne

to co w korzeniach i strumieniach nie

tam pozostają bywa że na wieki

wpływając na miliardy sposobów

na życie i sposób myślenia

na mentalność i działanie osób

przez światopoglądy

czyli egzystencjalnie i metafizycznie

tam chcą sięgnąć liderzy

Bartkiewicz to usłyszał u Kaczyńskiego

na kongresie partyjnym

wnioskiem z wyborczej porażki jest to

że potrzeba jeszcze więcej tego samego

by powrócić do władzy (tutaj)

PRL-u i komunizmu już nie ma

ale coś z klasowości pozostało

i z religijnych światopoglądów

o walce klas też wspomnę

zwłaszcza że mieszkam w Strachówce

gdzie i Fidei Defensor

ma swoich pobożnych zwolenników

prawda zwolenników nie ma

źle służy polityce

wymaga dialogu

najbardziej niechcianego dziecka demokracji

    (środa, 30 października 2024, g. 12.13)

***

wydarzenie (ciąg dalszy)

         /mijają dwa miesiące od TEGO/

dwa miesiące walczyłem

żeby opisać wydarzenie

słowa litery zdania 

wpisywałem po kawałku

jakby patchwork tworząc

linearnie i wersami

jak mi się dawała rzeczywistość

jak byłem w stanie zapisać

to co mnie-nam się objawiło

po dwóch miesiącach jest tekst

obszerny patchworkowy

mogę odetchnąć z ulgą

ale praca nieskończona

bo nie o mnie chodzi

ale o sens i znaczenie wydarzenia

wydarzenie zadaje pracę kulturze

to ono jest tu najważniejsze

a moja praca

cóż

skoro nie ma innych

muszę dotrzeć do uczestników

przede wszystkim do żywych

ale biorę pod uwagę i umarłych

bo tak się dzieją sprawy nasze

teraźniejsze przeszłe i przyszłe

zapytałem co by Bóg chciał

odpowiedział żebym to opisał

i budował tutaj katedrę

wymarzoną przez Jackowską

ideały jej i większe wcielał

a to Polska właśnie 

i Europa większej kultury

      (środa, 30 października 2024, g. 11.19)

***

na tropie duchowej intuicji

w trakcie pisania jej doświadczam

nie wykluczam że także poza tym

ja podmiot przeżyć świadomych

włączam w tekst który zapisuję

bo coś wyrzuca świadomość na brzeg

przecież muszę dokonywać wyboru i selekcji

z natłoku bodźców i wrażeń (i także zdjęć)

więc coś o tym decyduje

tłumne wrażenia i bodźce mają źródło

są z zakresu drogi-prawdy-życia

jak podpowiedział mi historyczny Jezus

i co doskonale mi się sprawdza

w procesie pracy nad tekstem jakimś

przychodzą i odchodzą (rzadziej) pomysły

któreś biorę jako istotne

ba jako istotowo-konstytutywne

dla tematu nad którym pracuję

i który równocześnie pracuje nade mną

w świadomości mojego podmiotu są jest

nieskończona skończoność doznań

pamięci faktów kojarzeń odczuć refleksji

w trakcie pisania coś je pobudza łączy

że te nie inne jawią mi się danej chwili

i zobaczę pojmę ich potencjał

dla tworzonego dzieła działania opisu

intuicja jest tu słabszą podpowiedzią

duch jest zdecydowanie bardziej adekwatny

duch lub sens (inaczej)

Norwid użył określenia Wszechoko

     (czwartek, 24 października 2024, godz. 13.53)

*** 

czy dwie rzeczywistości są

     /semantyczny chaos czy tylko koniec świata jaki znamy/

co to za pomysł

by wszystko sprowadzać do jednego

i mierzyć jedną miarą

wagi i rozciągłości

wzwyż wszerz na długość lub w bok

które osoby i sensu nie znajdą

rzeczywistości sensu osobowego

nie zważysz nie zmierzysz

ani z równań wyprowadzisz

więc to co najważniejsze nieznane

dla tych zamkniętych w materii

jakby sensu nie było dla nich i w ogóle

a długość waga szerokość dadzą odpowiedź

przemówią do nas i poprowadzą (gdzie)

sens i osoby żyją inaczej

a może istnieją tylko a nie żyją

wtedy życie dotyczyłoby tylko materii

tak zwanej ożywionej w i przez biologię

komu spodoba się taka spekulacja

rozrywająca nasze doświadczenie jedni

sensu mieszkającego w nas osobach

na bazie ożywionej materii biologii

'na bazie' nie mówi jednak o istocie

tego współzamieszkiwania jedni

bądź dwóch rzeczywistości złączonych

ku zdumieniu wieczności w nas

materia również ma swoją tajemnicę

prapracząstek i stanów splątanych

ginąc jakoby w układach równań

co też jest zwycięstwem Logosu 

nie mów o swoim początku i końcu

bo to może dotyczyć tylko życiorysu

ale nie sensu (narracji opowieści)

sens czy szczególnym stanem chaosu jest

czy bardziej jest odwrotnie 

dwie czy jedna jest rzeczywistość

to i tak każda osoba jest cudem

a porozumienie dwóch osób cudem cudów

     (niedziela, 20 października 2024, g. 12.52)

*** 

wywożenie śmieci 

     /paradygmaty różnych rzeczywistości/

syny i zięć zjechali

na wołanie Matki i teściowej

w uprzejmy apel ułożone

żeby pomogli uporać się z

- dla niej śmieciami

- a dla mnie historią

bo gmina ogłosiła termin

wywózki tak zwanych gabarytów

cały strych przetrzepali

i zbudowali piramidę przed bramą

bramą po której jest tylko miejsce

i parę synaps w mojej pamięci

wolałbym żeby robili to po śmierci

nie siedziałbym jak sparaliżowany

  

mignęły mi w stercie rzeczy bliskie kiedyś

mapa którą kolega licealnej ławy ofiarował

by służyła mi pomocą w katechezie

radiomagnetofon wtedy z wyższej półki

inwestycja rodzinna do tychże katechez

z PEWEXU za dolary od chrzestnej matki z USA

  

zdążyłem wstrzymać eksterminację kompa

w którego bebechach czyli twardym dysku

może dycha jeszcze owoc nocy moich

ochrzciłem mapą świadomości

zapisywałem przebudzony ze snów

jakieś narracje

które zawsze prowadziły do miłości

zawsze ciąg myśli kończył się na i w miłości

jak w kluczu wiolinowym kompozytorów

coś jeszcze mnie tknęło nie raz

wymknąłem się niepostrzeżony do bramy

to był nasz skarb powojenny jak z UNRY

intuicja mnie zmyliła

rower a dokładniej jego rama

prastara damka balonówka

naktórej wszyscy jeździliśmy

pierwej ucząc się na nim równowagi

mam w pamięci ten dzień i nawet miejsce

pomknąłem pierwszy raz bez wywrotki

był zami od zawsze

powinien włąściwie nazywać się Kapaon

  

wolałbym żeby robili to po śmierci

nie siedziałbym jak sparaliżowany

  

jeszcze zdążyłem zrobić parę zdjeć

nim spłonęły w ognisku pamiątki

jak resztki skrzyni z II RP

z wypisaną zawartością i adresatem

fotel dla chorej - pan Andrzej Król

dla Zofii Jackowskiej sprowadzony

tej która ładne wiersze pisała

i na ładne wiersze pamięci zasługiwała

której zachowało się zdjecie

i projekt płaskorzeźby brata

na łożu boleści

  

która opisała swoją miłośc do Łyska

w 1942 roku a zmarła 2 lata później

której pogrzeb poprowadził kapelan Marszałka

bo znali się rodzinnie

stara warszawska inteligencja

artystów wojskowych dyplomatów pisarzy

na pewno spaliły się inne cząstki pamięci

przepadły jak muszą przepaść w czas jakiś

nie wszystkim zrobiłem portrety przepraszam

choć zabrałem jakieś marne cztery cząstki

  

mały zeszycik Księgi Psalmów

których sprowadziłem wiele z Warszawy

z Brytyjskiego/Zagranicznego Tow Biblijnego

żebyśmy mogli recytować zgodnym chórem

ucząc się rytmu i ducha który zespala

  

równie mały zeszycik ks Jana Kracika

żartów niepoświęconych (lepsze od kabaraetów)

  

Katechizm Kościoł Katolickiego

w pytaniach i odpowiedziach z 1994

też nie ma dużych rozmiarów

dobrze służył do interaktywnych katechez

  

czwarte najbardziej okazałe choć cienkie

ktoś zadał sobie dużo trudu w roku 1967

przepisać na maszynowych przebitkach

i oprawić fachowo w introligatorni

dziełko frere Francois Coudreau

  

L'enfant et le problème de la foi

Le monde et l'enfant - podtytuł

Autor François Coudreau

Wydawca Editions Fleurus, 1961

Liczba stron 60 

sięga 6 Kongresu do spraw dziecka

międzynarodowego w Montrealu w 1957 roku

(o dziecku w Kościele i świecie dzisiejszym)

gdy ja byłem dzieckiem od 4 lat

  

komuś bardzo zależało i przetłumaczył

wydał katolicki ośrodek wydawnczy

VERITS Praed Mews London

dwóch kardynałów dało przedmowy

Emil Leger dla Montrealu

i Stefan Wyszyński dla Polski w PRL

jest jeszcze dedykacja

z miłości do dziecka polskiego

w Tysiąclecie Chrztu Polski

i ja byłem tym dzieckiem u Kapaonów

(dzisiaj w wielu miejscach nie chcą dzieci -

podobnie nie chcą rozmów o wierze w Ducha

może te dwa niechcenia mają wspólny korzeń)

wolałbym żeby robili to po śmierci 

nie siedziałbym jak sparaliżowany  

bo dla mnie nie ma żadnej przyszłości

oczekiwanego stanu wysprzątanego

przestrzeni pod nowy porządek

to różni mnie od młodszych

żadnych oczekiwań i planów

wszystko co miało być było

dokonał się mój porządek bytu

nowego sensu nie odczytam ani napiszę

ps

w dobrze uporządkowanym świecie

już tylko jestem - czy zawalidrogą -

może natrętnie brzęczącą muchą

rzeczywistości która była

    (sobota, 19 października 2024, g. 16.39)

***

historia mojego sensu

    /śp Bortnowskiej żonie dzieciom wnukom/

jest ze mną od dawna

choć dnia narodzin nie znam

pewnie wyłaniał się długo

drogą-prawdą-życiem

okruchami egzystencjalnymi

nawet przeczuciem każdym

na pewno wraz z doświadczeniami

tymi spo-i-nie-spo-dziewanymi

na pewno z ważną rolą lektur

jakąś także paru filmów

i w ogóle sztuki w kulturze

snów nie lekceważę

miałem takie które zapisałem

- nim przyjdzie ktoś

pierwszy wyjdę ja

nim przyjdzie ktoś

wyciągnę dłoń

nie bój się 

jeszcze jestem ja

nie bój się 

jeszcze jest dom

albo Bóg prostota

który się zjawił po komunii w Kodniu

obmył nie utopił we łzach

wstrząsnął głębiej i bardziej

niż do samych trzewi

albo tygodniowy pobyt u kamedułów

z wielkim czytaniem Wielkiej Teresy

i równie wielkim z niej wynotowywaniem

sens Solidarności

który stał się wstępem do katechezy

z młodzieżą stanów wojennych PL

i jej nam towarzyszeniem duchem

historia potem stała się ciągiem

miłości małżeństwa rodziny

na drodze pokoleń nowych

w jedności z tymi którzy już tu byli

Sobieskimi Norwidami

Trembińskimi Jackowskimi Królami

w genealogicznej piramidzie sensu

bycia Polakiem człowiekiem patriotą

cząstką wielkiej ludzkiej kultury

droga-prawda-życie jest mą konstytucją

    (czwartek, 17 października 2024, g. 18.44)

***

  

dualizm sensu i bez-

       /przy okazji lektury Bortnowskiej/ 

dla jednych jest sens

dla innych go nie ma

miałem dzisiaj sen o tym

ktoś mówił na spotkaniu o Bogu

ja zrobiłem wykład o sensie

nie używając słowa Bóg

ale można sens nazwać Bogiem

kto komu zabroni

i robię z tego podstawowe doświadczenie

oczywiście tak doświadcza człowiek myślący

poddaje doświadczenie refleksji

na koniec doświadczenie całego życia

jest sens i go widzę

albo go nie widzę i zaprzeczam że jest

dotyczy mojego osobowego życia

a z nim całego mojego dopełnienia

którym jest Wszechświat

(czw. 17 paźd. 2024, g. 15.43) TUTAJ - Osobny świat