Kultura-humanizm-wspólnota-dialog-miłość intelektualna, czyli świat z religią, ale nie na religii budowany

koncert, Pieśń o Bogu ukrytym, Wojtyła i M.Styczeń

Miałem ideały. Chciałem przeżyć z nimi adekwatnie całą biografię. Można je nazwać w języku religijnym świętością, według definicji Andrzeja Madeja – że to nie znaczy w żadnym razie bezgrzeszności. To raczej ustawiczne szukanie ich w życiu, rozumienie, przylgnięcie tożsamościowo-intelektualne i tyle. Czyli bycie samoświadome w Kosmosie i kulturze. Szukanie i znalezienie-spotkanie wartości absolutnych. To spotkanie dokonuje się i wypełnia jak sakrament-małżeństwo drogi i prawdy i życia. Drogi-Prawdy-Życia. Mówił o tym, choć trochę inaczej, Jezus z Nazaretu. On wskazywał, że jego droga i prawda i życie są najwyższym wyzwaniem dla człowieka na ziemi. Że On sam jest ich najwyższym przykładem i wypełnieniem. Ale mówiąc do uczniów w te sposób, zaintrygował (zainteresował) mnie tym połączeniem, które jest de facto bio-grafią każdego myślącego człowieka. Każdej i każdego, którzy chcą popracować w pocie swego czoła, by je ogarnąć, pojąć i znaleźć ich jedność w sobie. Każde świadome ja jako bańka doskonałości we wszechświecie. A co z nieświadomymi? Nauka ich jeszcze mniej poznała. Ale miłosierdzie za to najwięcej. Tajemnica to wielka. Bo skoro są wśród żywych, to są w zakresie największego sensu wszystkiego. Pokusa pozbycia się ich jest żenującą przypadłością ludzkiego wygodnictwa i ignorancji.

Poniższe ogólnodostępne definicje – i moje quasi definicje – są moim skarbem zgromadzonym pod koniec mojego osobistego i osobowego świadomego życia. Człowiek to ta-ten, kto realizuje swoje możliwości – oby dobre, a nawet najlepsze.

1) Kultura – "łac. cultura: uprawa roli – całokształt dorobku ludzkości, zarówno materialnego, jak i duchowego, osiągnięty na przestrzeni dziejów.

W sensie przenośnym po raz pierwszy użył tego pojęcia Cyceron… myśliciel posłużył się metaforą cultura animi w znaczeniu kształtowania ducha i umysłu przez filozofię. To przenośne rozumienie łacińskiego słowa cultura odpowiadało starogreckiemu terminowi paideia, który oznaczał wszechstronne wychowanie człowieka. W okresie średniowiecza słowo "kultura" wiązano z kultem religijnym i czcią dla męki Chrystusa (cultura dolororum, cultura Christianae religionis). W epoce renesansu wrócono do starożytnego pojmowania kultury jako "uprawy umysłu" – kształcenia i wychowania. Nowe ujęcie terminu pojawiło się w pracy niemieckiego historiografa S. Pufendorfa – De iure naturae et gentium libri octo (1672), w której dokonano przeciwstawienia stanu natury (pojmowanego jako stan dzikości) – stanowi kultury, charakterystycznemu dla zorganizowanego społeczeństwa, posługującego się prawem. J.G. Herder w rozprawie Myśli o filozofii dziejów (1791) potraktował kulturę jako cechę właściwą rodzajowi ludzkiemu, dla którego tradycja i język są głównymi wyznacznikami wyodrębnienia ze świata natury i przystosowania człowieka do środowiska. W krajach niemieckojęzycznych utrwaliło się przeciwstawianie kultury (sfery wartości duchowych) i cywilizacji (zewnętrznej rzeczywistości dorobku materialnego i organizacyjnego człowieka). We Francji i w Anglii nie przeciwstawiano obu pojęć, traktując je jako określenie wszystkich czynników determinujących funkcjonowanie jednostki i społeczeństwa. W Polsce jako jeden z pierwszych terminem "kultura" posłużył się J. Lelewel w Wykładzie dziejów powszechnych (1824), nadając mu znaczenie doskonalenia moralnego człowieka, rozwoju sztuki, wiedzy, idei, religii. Od drugiej połowy XIX wieku można zaobserwować rosnące zainteresowanie analizą rzeczywistości kulturowej w aspekcie socjologicznym, antropologicznym i etnograficznym. C. Kluckhohn i A. Kroeber w 1952 roku dokonali klasyfikacji sformułowanych do tej pory definicji kultury (doliczono się 164 przykładów). Badacze wyodrębnili sześć sposobów definiowania kultury:

- enumeratywno-opisowe, historyczne, normatywne, psychologiczne, strukturalne, genetyczne. Do dziś ilość definicji kultury znacznie wzrosła, jeśli zważyć, że pojęciem tym posługuje się wiele dyscyplin i specjalności naukowych – poczynając od literatury i filozofii, poprzez teologię, socjologię, antropologię, psychologię, aż po ekonomię.

- Jednym z rezultatów prac soborowych była następująca definicja: "Mianem »kultury« w sensie ogólnym oznacza się wszystko, czym człowiek doskonali i rozwija wielorakie uzdolnienia swego ducha i ciała; stara się drogą poznania i pracy poddać sam świat pod swoją władzę; czyni bardziej ludzkim życie społeczne tak w rodzinie, jak i w całej społeczności państwowej przez postęp obyczajów i instytucji; wreszcie w dziełach swoich w ciągu wieków wyraża, przechowuje i zachowuje wielkie doświadczenia duchowe i dążenia na to, aby służyły one postępowi wielu, a nawet całej ludzkości" (tutaj) 

2) humanizm - "[łac. humanus ‘ludzki’], termin wprowadzony w XIX w. przez historyków zajmujących się badaniem przełomu średniowiecza i renesansu na oznaczenie prądu umysłowego, który — w ich rozumieniu — polegał na odrodzeniu znajomości języków i literatury klasycznej…

- humanistami nazywano ludzi podejmujących studia w tych dziedzinach i kształtujących postawę życiową wg wzorca starożytnych ideałów. Badania późniejszych historyków przyczyniły się do zmiany pojęcia „humanizm”, jednak poprzednie znaczenie tego terminu utrzymuje się nadal w opinii publicznej.

Humanizm wiązał się rzeczywiście z badaniem starożytności — jednak nie polegał wyłącznie na rozwijaniu studiów klasycznych. Humanizm to nazwa prądu umysłowego i kulturalnego odrodzenia (XIV–XVI w.), przeciwstawiającego teocentrycznej kulturze średniowiecznej zainteresowanie człowiekiem i życiem ziemskim, akcentującego możliwości ludzkiego rozumu.

Ogólna nazwa koncepcji filozoficznych przypisujących człowiekowi centralne miejsce w świecie i najwyższą wartość. Termin humanizm odnosi się do wszelkiej kultury, w której dominuje wierność człowiekowi jako osobie;

główną zasadą humanizmu jest chronienie relacji osobowych, polegających na akceptacji, zaufaniu lub otwartości i spodziewaniu się dobra; humanizm odznacza się troską o zapewnienie człowiekowi nieskrępowanego rozwoju osobowego; humanizm miał w historii różne wersje: absolutyzujące człowieka (humanizm antropocentryczny sofistów, marksizmu i egzystencjalizmu), uzależniające wartości człowieka od jego powiązania z Bogiem (humanizm teocentryczny, m.in. niektóre nurty personalizmu) oraz sytuujące rozumnego człowieka w pozytywnych relacjach z ludźmi i Bogiem (humanizm ewangeliczny); ważne miejsce w realizowaniu humanizmu zajmuje humanistyka jako zespół dyscyplin, których celem jest ludzkie rozumienie rzeczywistości” (Humanizm, PWN)

3) Wspólnota – tu dam całkowicie własną propozycję, do rozumienia której doszedłem własnym życiem/doświadczeniem – to grupa ludzi i ich rzeczywistości życiowej, czyli wybranego aspektu całej rzeczywistości ludzkiej, który przyjęli dobrowolnie jako szczególny dla siebie egzystencjalno-duchowo-intelektualny dar (oczywista, że mający wielkie znaczenie, a nawet nadający znaczenie ich życiu).WE WSPÓLNOCIE NAJWAŻNIEJSZY JEST DAWCA OWEGO DARU. Wspólnoty się tworzy własnym wysiłkiem, jest to poza naszymi możliwościami. Wspólnotę można tylko przyjąć, zaakceptować, wraz z jej regułami i implikacjami. Owe reguły i implikacje są związane (albo wręcz wynikają) z rozumienia owej rzeczywistości, której przyjęcie nas połączyło.

4) Dialog - JEST DLA MNIE OCZYWISTYM, ŻE KULTURA JEST DIALOGICZNA, TO JEJ WARUNEK SINE QUA NON. NIKT SAM Z SIEBIE NICZEGO NIE STWORZY, W IZOLACJI. BEZ DIALOGU NIE MA TAKŻE WSPÓLNOTY. ZARĘCZAM ŻYCIEM (ŻYCIOWYM DOŚWIADCZENIEM).

"1. rozmowa dwóch osób, zwłaszcza bohaterów powieści, sztuki lub filmu

2. utwór literacki niesceniczny, napisany w formie rozmowy

3. szereg rozmów, negocjacji i innych działań mających doprowadzić do porozumienia między stronami konfliktu

- filozofia dialogu, spotkania... kierunek w filozofii współczesnej uznający za cel komunikację z drugim człowiekiem, Bogiem, światem, która jest możliwa dzięki potraktowaniu ich jako partnerów w dialogu

- dialog to rozmowa, w której uczestniczą dwie osoby, wymiana informacji między dwoma lub więcej osobami. Może być ustna lub pisemna . Jest to również rodzaj utworu literackiego, prozą lub wierszem, w którym przedstawiona jest rozmowa między dwoma lub więcej postaciami, 

- przykłady (a) - dialog międzykulturowy (termin ten odnosi się do rozmów między ludźmi z różnych kultur. Może się to odbywać na poziomie instytucjonalnym z przedstawicielami różnych kultur. Celem tego typu dialogu jest poznanie i zrozumienie między kulturami. Tematy mogą być różne, ale zazwyczaj są zorientowane na solidarność, pokój, współpracę i wzajemny szacunek. W przypadku dialogu międzykulturowego celem jest zazwyczaj zbliżenie stanowisk i osiągnięcie konsensusu)

(b) dialog społeczny - obejmuje stosunki komunikacyjne między różnymi organizacjami, instytucjami, stowarzyszeniami lub grupami ludzi, których celem jest dążenie do jakiegoś porozumienia między stronami. Zazwyczaj dialog społeczny prowadzony jest poprzez przedstawicieli.

„Dialog można rozpatrywać w kilku aspektach. Pojęcie to wywodzi się z języka greckiego (gr. dialogos) i oznacza „rozmowę”, w nieco szerszym znaczeniu, „rozmowę dwóch lub większej liczby osób”. Jego cechą charakterystyczną jest wymienność ról nadawcy i odbiorcy (por. dialog jako „typ komunikacji zwrotnej”. Każdy z uczestników rozmowy ma prawo do własnych poglądów, ma możliwość zabrania głosu. Stąd też dialog definiuje się jako wzajemną wymianę myśli, „wzajemną prezentację poglądów i postaw, w której uczestnikom zależy przede wszystkim na wytworzeniu wspólnotowej więzi” (K.Garlacz-Sobczyk, Typologia dialogu) 

Dialog czasem ma szczęście przyjąć formę świadomej dyskusji na szczerym poziomie intelektualnym, choć to rzadki przypadek w naszym współczesnym świecie publicznym (proste zasady dyskusji podał R.Ingarden na kilku stronach tekstu).

5) Miłość intelektualna - 

To pojęcie spotkałem u Jana Pawła II i się nim zachwyciłem. Zakochałem nawet może w nim. Papież użył go na spotkaniu z fenomenologami, dwa lata przed śmiercią. W tym samym czasie dostał nasz list z prośbą o pomoc/błogosławieństwo dla działąń szkoły i stowarzyszenia, którym sprzeciwiali się Wójt i Rada Gminy Strachówka.

Dzisiaj sprawdzając, czy ma jakies opracowania dostępne w Internecie spotkałem tylko jedno, szalenie skrótowe, dotyczące Spinozy:

„Miłość intelektualna… Dla jednych bezbożnik, dla innych religijny fanatyk, XVII -wieczny filozof: Rzecznik tolerancji religijnej i „miłości intelektualnej”. Radził: Kto nie potrafi używać rozumu, aby żyć godziwie, może sięgnąć do religii. Ale pod jednym warunkiem. 

Musi to być religia głosząca pojednanie, a nie budząca fanatyzm i wspierająca despotyczne rządy, kierujące się nienawiścią.” (J.Klechda, tutaj)

Dziś nie mam wątpliwości, że Wojtyła pojęcie miłości intelektualnej wziął od Spinozy - choć w szerszym - niż tylko teologicznym - znaczeniu. "Miłość intelektualna umysłu do Boga jest samą miłością Boga, którą Bóg kocha siebie samego, nie o ile jest nieskończony, lecz o ile może być wyjaśniony przez istotę ludzkiego umysłu, rozważaną pod postacią wieczności; to jest, miłość intelektualna umysłu do Boga jest częścią nieskończonej miłości, z jaką Bóg kocha samego siebie" (za: Tomasz Kąkol)

"Niektórzy powiedzieliby, że Spinoza (a za nim już w jawny sposób Hegel) nawiązał po prostu do słynnych fragmentów Metafizyki Arystotelesa, w których myśl myśląca siebie jawi się współczesnym filozofom jako niebywałe i wprost ordynarne utożsamienie starannie rozróżnianych aktu, treści i przedmiotu myśli... miłość intelektualna umysłu do Boga jest częścią nieskończonej miłości, z jaką Bóg kocha samego siebie" (tutaj).

Papież Polak tak przemówił do swojej cało-życiowej przyjaciółki profesor Anny-Teresy Tymienieckiej i grona jej współpracowników:

„Bardzo mi miło, że mogę spotkać się z wami z okazji prezentacji w Rzymie dzieła Phenomenology World-Wide. Foundations — Expanding — Dynamics — Life Engagements. A guide for research and study. Gratuluję pani profesor Annie-Teresie Tymienieckiej, znakomitej redaktorce książki, i pozdrawiam każdego z obecnych. Wszystkim jestem wdzięczny za odwiedziny i ofiarowaną mi publikację, która budzi moje szczególne zainteresowanie.

Jednym z charakterystycznych aspektów tego dzieła jest jego «wielogłosowość», stanowi ono bowiem owoc współpracy ponad siedemdziesięciu specjalistów z różnych dziedzin badań fenomenologicznych. Ten, by tak powiedzieć, «symfoniczny» charakter pracy odpowiada jednemu z zamierzeń Edmunda Husserla, ojca fenomenologii. Pragnął on bowiem, aby powstała wspólnota badawcza, podejmująca na różne, wzajemnie uzupełniające się sposoby problematykę wielkiego świata człowieka i życia.

Dziękuję Bogu, że również mnie dał możliwość uczestnictwa w tym fascynującym przedsięwzięciu, począwszy od lat studiów i pracy dydaktycznej, a także później, na kolejnych etapach mego życia i posługi duszpasterskiej.

Fenomenologia jest przede wszystkim stylem myślenia oraz sposobem intelektualnego podejścia do rzeczywistości, który pragnie uchwycić jej cechy istotowe i konstytutywne, unikając uprzedzeń i schematów. Chciałbym powiedzieć, że jest to niejako postawa miłości intelektualnej do człowieka i świata, a dla wierzącego, także do Boga — początku i celu wszystkich rzeczy. Aby przezwyciężyć kryzys sensu, którym naznaczona jest część myśli nowożytnej, jak pisałem w Encyklice Fides et ratio (por. n. 83), konieczne jest otwarcie się na metafizykę. Właśnie fenomenologia może w znaczący sposób przyczynić się do takiego otwarcia.” (tutaj) https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/przemowienia/fenomenologowie_22032003.html 

ZAKOŃCZENIE

Zaczynając w tym świecie odczuwać, myśleć, poznawać, wpadać w podziw, kontemplować, i oczywiście na miarę owego poznania i zachwytu działać (ja człowiek działający, czynem każdym, który mnie współkształtuje, tworzy, dookreśla, dopełnia) NIE MOGŁEM NAWET MARZYĆ, ŻE DOJDĘ TU, GDZIE KOŃCZĘ (JESZCZE JESTEM). Przyznać muszę, że stety lub nieststy, to, co powinienem znać z akademickich studiów filozoficznych, pozostałonieznane aż do dzisiaj, BO NIE AKADEMICKA DROGA BYŁA MI SĄDZONA (ZWŁASZCZA PO ŚMIERCI PIERWSZEGO PROMOTORA KS. PROF. KŁÓSAKA). Moja drogą poznania - siebie, świata i Boga - była cała osobista i osobowa Droga-Prawda-Życie. Tylko to, co dotknąłem życia czuciem, rozumieniem, wiarą, rozumem, kontemplacją stawało się mną. CZYN WSPÓŁKSZTAŁUJE, ALE I PRAWDA, KTÓRĄ WSPÓŁCZUJEMY-ROZUMIEMY-UTOŻSAMIAMY. WCIELAMY! Tajemnica wcielenia prawd nie kończy się na Bożym Narodzeniu.

Dorzucę jeszcze pewien cytat młodzieńca Wojtyły i swój własny tytuł „dzieła życia”.

a) Miłość mi wszystko wyjaśniła, miłość wszystko rozwiązała. dlatego uwielbiam tę miłość, gdziekolwiek by przebywała (Wojtyła, 1946).

b) O miłości do Annopola, Strachówki, Polski i Kościoła (zbiór dokumentów rodzinnych, zebrał J.Kapaon, 2015)

***

epopeja wszechświatów (1)

cóż bardziej naturalne niż pytanie

na pewnym etapie rozwoju

o świat we wszechświecie

złoszczą mnie inne rozmowy

o świecie płaskim jak naleśnik

dziennikarzy i polityków

naleśnik robi się z mąki wody mleka

posoli pocukrzy usmaży i gotowy

zjada się przeważnie ze smakiem

nie jest naleśnikiem świat człowieka

z tajemnicą osoby kultury języka

szuka nie tylko szczęścia bo i prawdy

nasz świat nie wziął się sam z siebie

ma w sobie pierwiastki kosmiczne

bez których życia i nas ludzi nie ma

mówimy o naleśnikach

siebie samych nie znając

od świadomości zaczynając kończąc…

nie znamy jej wzoru bio-i-chemicznego

ani na nią matematycznych równań

ani jej zważyć zmierzyć objąć rozumem

    (środa, 11 maja 2022, g. 11.37)

***

epopeja wszechświatów (2)

         -droga do celu-

wszystko wiemy do jakiegoś czasu

dorastając stawiamy nowe pytania

żądamy nade wszystko sensu i szczęścia

a niestety nie wszyscy ludzie znajdują 

byliśmy ostatnio na spacerze w lesie

wnuki ich mama i dziadek

mama z wózkiem poszła inną drogą

my przedzieraliśmy się przez krzaki

starszy wszędzie znajdował drogę do celu

młodszy prosił o usuwanie przeszkód

spotkaliśmy się wszyscy za czas jakiś

znaleźliśmy naszą drogę do celu

dla nich jeszcze ciągłych pytań droga oby

kto szuka pyta znajduje rozwiązania

mnie już czas poszukiwań i pytań mija

swoje znalazłem i dziękuję

     (środa, 11 maja 2022, g. 10.50)

***

  

epopeja wszechświatów (3)

       -dzieje się życie-

wszechświaty się dzieją

a my w nich

od urodzenia do śmierci

biologicznie a w kulturze dłużej

Annopol przodkowie budowali

materialnie przed 113 laty

z ideałów wiary i rozumu dużo więcej

Konstytucji Zenitu Wszechdoskonałości

w Annopolu kolejne nowe pokolenie

tworzy swój mój nasz świat

tyle powiem koleżankom kolegom

mojej klasy maturalnej sprzed 50 lat

jakie to bogactwo

doczekać wnuczek wnuków

one przejmą nasze okolice wszechświata

dajmy siebie jak najlepsze świadectwo

świadectwo życia które się dzieje

na nas się nie kończy (po granice Boga)

bez dziania świat i wszechświat ginie

byle dobre kierunkowskazy znalazł

przyciąganie dobra nakręca wszechświaty

potencjał dobra nam życiem i w nim dany

cud istnienia życia świadomości kultury

nic więcej ponad nie tu nie znajdziemy

        (środa, 11 maja 2022, g. 12.09)

***

nie tylko umysł 

  -dlaczego i co świętuję-

co to jest umysł

mamy tylko przeczucia

dzisiaj poznaję przez swój rdzeń

jak mawiał Norwid

więc też wiedział o co chodzi

w doświadczeniu siebie i świata

jakbym coś świętował

ale co właściwie

muszę opisać krok w krok

wczoraj jakbym zapowiedział coś

napisałem zawczasu z tytułem jutro

nie wiedząc co jutro się zdarzyć może

dzisiaj skończyłem tylko tekst

choć może tylko notatki bez tytułu

nieplanowany niejednoznaczny

i doprowadziłem prawie siłą do końca

czyli opublikowałem

choć może jeszcze doń wrócę

by go zredukować w cytacie

…

świętowanie to więcej niż radość

zwykła rutynowa codzienna

radość intelektualna

radość egzystencjalna

czyli jeszcze coś więcej

może miłość intelektualna

o której pisał papież z Polski

który znał Romana Ingardena

a czemu nie radość umysłowa

i czym one wszystkie się różnią

moje rozwiązania dzisiaj znalazłem

jak i całego życia osoby Józefa K

tak to z nimi i z nami jest

rozwiązania są bo były i będą

aż ktoś je znajdzie

nie ja to ty albo ona on

zawsze ktoś w czasie i przestrzeni

historią odkrywają się

taki dzień jak dziś dowiódł

że poznajemy wszystkim

czym jesteśmy we Wszechświecie

cząstkami elementarnymi w nas

polami sił i działaniem fal

ciałem zmysłowym

umysłem świadomym w kulturze

czyli związanym też językiem

wiarą rozumem

rozwijającymi się w i z historią

kolejnych dni nocy i epok

nie wiem czym jeszcze w przyszłości

poznajemy sobą sobością

droga i prawdą i życiem

także czymś takim jak samopoczucie

        (wtorek, 10 maja 2022, g. 18.38)

***

człowiek-świadomość-ja-wszechświat

ja w ciele

ja w świadomości

ciało a osoba

świadomość a umysł

ja i wszechświat

nie tylko tzw materia

połączmy wiedzę

kosmos i jego badanie

łączą nas tajemnice

bo i gwiazdy nie tam gdzie świecą

czarne dziury czarna materia energia itd.

gwiazd nie sięgniemy ani samych siebie dna

kto te sprawy (pola badawcze) nałoży na siebie

analogicznie proporcjonalnie

zobaczy też Boga samego Żywego Osobę

bo skoro mógł i powstał człowiek osobowy to...

człowiek jest gwiazdą innego kosmosu

więcej niż materialnego Wszechświata

wchłania przetwarza część rzeczywistości

w której się rodzi rozwija i pełni dochodzi

bieda gdy pełni siebie nie szuka

ale czyja bieda

jego z pewnością rodziny otoczenia

które zatruwa swoją małościa

„Język pełni rolę wewnętrznego modelu świata… Relacja ludzkiego podmiotu do przeżywanego świata to tylko część problemu. Drugą, może bardziej fascynującą część, stanowi zdolność istoty świadomej do dystansowania się od własnych przeżyć, transdendowania ich i czynnego ich organizowania niezależnie od stanu zewnętrznego pobudzenia… niewłaściwe jest redukowanie JA do jakiejkolwiek przedmiotowej struktury: czy to sposobu działania mózgu, czy to nagromadzonych w toku doświadczenia dyspozycji, czy wreszcie podmiotu w sensie społecznym. Z drugiej strony absolutyzacja JA, jaka ma miejsce w husserlowskiej koncepcji czystego ego, zmniejsza nasze przekonanie o realności podmiotowej struktury bytu świadomego, a przynajmniej zdecydowanie oddziela tę realność od realności świata… 

… głoszone przez neurofizjologów teorie dotyczące związków pomiędzy samoświadomym umysłem a mózgiem przybierają często charakter dualistyczny. Przeczy się w nich możliwości zredukowania procesów umysłowych do procesów fizjologicznych zachodzących w mózgu, a zamiast tego proponuje się jakąś odmianę modelu interakcyjnego. Idea interakcji wydaje się obiecującą tylko wtedy, kiedy obie jej strony nie są pojmowane jako autonomiczne byty, ale raczej, jako częściowo samodzielne podsystemy pewnego obszerniejszego systemu. W przeciwnym razie pogląd o interakcji zachodzącej pomiędzy umysłem a mózgiem jest poglądem magicznym. Tym obszerniejszym systemem jest osoba ludzka. Jest ona nieredukowalną całością, której dynamika domaga się stałego odziaływania całości na część. To co pojawia się nam jako odziaływanie umysłu na mózg z jednej strony oraz jako determinowanie umysłu przez mózg z drugiej, jest efektem transcendowania przez istotę ludzką siebie samej. O ile w każdym czasowym przekroju widzimy człowieka jako jedność psycho-fizyczną , o tyle rozwój osoby, jej wysiłek, by świadomie kierować swoim życiem (od poziomu zwykłych spostrzeżeń i reakcji do poziomu działania moralnego) sprawia, że zrywa ona ową jedność i włączając idealne czynniki w proces autokonstrukcji, tworzy napięcie pomiędzy nimi a ową psychofizyczną jednością. W konsekwencji oddziałuje na siebie samą, na swą dotychczasową postać. Owa postać to poprzedni stan równowagi. Dynamika osoby stwarza napięcia i zażegnuje je. Nie znamy wszystkich źródeł, z których osoba ludzka czerpie energię do swojej autokonstrukcji, ale na pewno jednym z nich jest to, co uważa się za czysto umysłowe, intelektualne, abstrakcyjne czy idealne. W tej perspektywie mózg i umysł to dwa narzędzia osoby: narzędzie stabilizacji (jedności psychofizycznej) i narzędzie samorozwoju. W ostatniej części tej książki, rozwijając pomysły Henri Ey'a, podałem pewien pozytywny model bytu świadomego. Według tego modelu, na bycie świadomym składają się opozycje pomiędzy różnymi strukturami, które same w sobie zanurzone są w nieświadomości. Powstaje jednak pytanie: Na czym jednak polega stan bycia świadomym w odróżnieniu od bycia świadomym bytem. Sugeruję, że polega on na stałym zachowywaniu równowagi pomiędzy biegunami tych opozycji. Kiedy jedna strona którejś z wymienionych opozycji zaczyna dominować nad drugą, dochodzi do uderzającej atrofii lub deformacji świadomego przeżywania (wadliwej aktualizacji przeżywania czyli złej konstytucji pola świadomości). Na tym jednak nie koniec, jako że dalej nie wiemy, jak byt świadomy "radzi sobie" w utrzymywaniu tych opozycji w równowadze. Hipoteza, jaką postawił Henri Ey, jest następująca: Byt świadomy dysponuje w sposób wolny swoim modelem świata. Używając go jako narzędzie formowania pola uzyskuje możliwość ograniczonego, ale istotnego, ingerowania we wszystkie opozycje niezbędne dla bycia świadomym. Rozważania zawarte w tej książce stanowią wstęp do zbudowania teorii wewnętrznego modelu świata, która wykorzystując dostępną dziś wiedzę o strukturach percepcyjnych i innych typach reprezentacji, o strukturze języka i jego roli w kształtowaniu doświadczenia, o strukturach zachowania, o czynnościach inteligentnych, w tym poznawczych, pozwolił aby wykonać następny krok w badaniu zagadki umysłu, zagadki, której fascynującą częścią jest zdolność do świadomych przeżyć" (Czy istnieje świadomość, ZAKOŃCZENIE, prof. R.Piłat)

    (wtorek, 10 maja 2022, g. 11.32)

***

jutro

to jest fantastyczny temat

jak przy hodowli kryształu

ustalone są warunki początkowe

czyli to co wiemy dzisiaj

o sobie świecie nawet Bogu

ale nie to co będzie jutro

wiem jaka była droga moja

wiem z prawd te które znam już

i życie jakie dotąd było

ale nie wiem co jutro przyniesie

i jak moje składowe zareagują

jutro resztę dopowie

(pon. 9 maja 2022, g. 21.38)

Droga-Prawda-Życie AD 2022! - czyli 3xNIE dla religii jako narzędzia władzy

Ikona Rosji = jaśnie Cyryl+Ikona MB+jaśnie generał Zołotov

"Kościół który na Anglię

nie przez boleść Irlandzką

- a na Rosyę

nie przez boleść Polską działa

nie obowiązuje mię w swej akcyi

I, o ile jest w tej akcyi,

zginie za niewiele już czasów,

bo apostolstwo nie jest dyplomacyą

ani kuglarstwem i kabalistyką,

ale proroctwem szczerem"

Cyprian Norwid 1850

Jasne, że pierwszy połączył to Jezus z Nazaretu i tak poznaliśmy Jego propozycję. Nie wszystko z osobna, ale w trójcałości jedności i (współ)zależności. Zwróciłem na to uwagę parę lat temu i już się trzymam tej wskazówki zawsze, wręcz metodycznie. O ludzkich dziejach można mówić inaczej, wyrywkowo, ale nie ma wtedy w narracji pełnego sensu, wręcz absolutnego. Każda z tych trzech dziedzin jest ciekawa i może być prawdziwa, na miarę wysiłku poznawczego i uczciwości narratora. Czyjaś droga (lub nawet całych społeczności), zgromadzona prawda w przeróżnych dziedzinach, faktografia i okoliczności dziejowe w jakimś zakresie.

Czuję się trochę jak prorok, nie mówię od siebie, ale z punktu widzenia osiągniętej całości podmiotowej, czyli przebytej drogi (zależnej od własnych wyborów, decyzji, poznanych i zasymilowanych prawd o Wszechświecie, życia jakie się dzieje, rozwija, wydarza od zawsze, aż po moje osobiste granice w czasie-przestrzeni i rozumieniu (wiara i rozum). Nie piszę teraz z pokłądu statku (np Marquerity), ani w Nowym Jorku, ani w Rzymie, ale w Annopolu. Z grubsza, 36 lat przeżyłem najpierw w Legionowie, od 30 marca 1953. Właśnie zbliżają się złote gody mojej klasy maturalnej, czyli tzw. dojrzałości szkolno-prawno-wyborczej.

Czy moja propozycja wnosi coś szczególnego do poznawania samego siebie, człowieka, świata i Boga? Czy jest tylko masłem maślanym, albo maślanką i czczą gadaniną? Nie wiem. Ale wiem - dowodem posty na Fb i wersowane zapiski - że do wielu twierdzeń, formułowań nie doszedłbym tylko własnym namysłem - przyszły jako dojrzały owoc trójjedni drogi-prawdy-życia. Ba, bez tej genezy byłyby często oderwaną od kultury bezczelnością, vide ostatnie posty o polityce, religii, ruskim Cyrylu, kulturze, praworządności... (i oczywiście o naszym polskim PiS-KEP-ustroju). TO, CO PISZĘ, JEST DAREM DROGI I PRAWDY I ŻYCIA. Sens ma naturę o-s-o-b-o-w-ą.

Moje osobiste losy tak sprawiły, że drogi, prawdy i życia rozdzielić nie można - w każdym punkcie czasoprzestrzeni się dopowiadają (dookreślają). Jak? Legionowo po II Wojnie Światowej, Kościół Prymasa Wyszyńskiego, Annopol z dziejami przodków, Tomasz Mann w dziejach ludzkiej kultury, wyjątkowa klasa licealna, filozofia na ATK, wybór Wojtyły na Papieża i jego pielgrzymki do Polski, Taize, Solidarność, stan wojenny i połączona z nim katecheza "aby być z polską młodzieża", Wolność 1989, samorządność, wsólnota, Norwid i Jego Rzeczpospolita, odrzucenie przez współczesnych w dalszym biegu dziejów Ojczyzny i Kościoła. Prawa Człowieka ONZ i Sobór Watykański II były jakby wielkim parasolem nad zmiennością i zawirowaniami historii. Fenomenologia przerosła w moim życiu klasyczną-tradycyjną metafizyką. Ot i wszytko. Prawie. Bo życie się dzieje nadal, rodzą się wnuczki i wnukowie, Putin napadł na Ukrainę...

Z jednej strony odwołuję się do "transcendetnej" mądrości Jezusa, z drugiej strony w podtekście mam aspekty kwantowej teorii pola w zakrzywionej czasoprzestrzeni i termodynamice czarnej dziury (tutaj). Czy można abstrahować od cząstek elementarnych, fal, pól i ich oddziaływań? Wszak mamy rok 2022.

/

UKRAINA budzi sumienie świata

***

1) Wojna w Ukrainie i religie/Kościoły! Kiepsko to widzę! Przeprowadzono ankietę - "Jak ocenia Pan/Pani zachowanie papieża Franciszka wobec agresji rosyjskiej na Ukrainę i trwającej tam wojny?". Wyniki sondażu wypadają jednoznacznie. Aż 74,7 proc. respondentów ocenia postawę papieża Franciszka negatywnie, z czego 33,8 proc. ocenia jego zachowanie zdecydowanie źle. Raczej dobrze papieża ocenia 10,2 proc. ankietowanych. Zdecydowanie dobrze papieża Franciszka ocenia jedynie 2 proc. badanych, czyli zaledwie co pięćdziesiąty respondent. Więcej niż co dziesiąty ankietowany (13,2 proc.) nie wie, jak ocenić postawę papieża.
A katolicki redaktor Tomasz Terlikowski o słowach papieża mówi, że "papież żyje w świecie wyobrażonym" 🙁 ❤️💛💙
ps.
przecież także w Polsce widzimy ten problem od początku władzy PiS! PRZYPOMINAM W TYM KONTEKŚCIE ROZDZIAŁ III ENCYKLIKI CENTESIMUS ANNUS (czyli o znaczeniu Roku 1989!!!). A gdyby JPII nie było?????????????????????????????????????????????????????? To komunizm kwitłby nadal w Europie Wschodniej i rozkrzewiał się po całym świecie. Bo skoro Franciszek ma problem z nazywaniem rzeczy po imieniu... NAS, POLKI I POLAKÓW KOŃCA XX WIEKU JAN PAWEŁ II PORWAŁ JEDNOZNACZNOŚCIĄ OCENY UPIORNEGO USTROJU. 🙁

2) Papież udzielił wywiadu, dam cytat z konta ks. Wojciecha Lemańskiego - "Rozmawiałem z Cyrylem czterdzieści minut przez zoom. Przez pierwsze dwadzieścia minut czytał mi z kartki wszystkie uzasadnienia wojny. Wysłuchałem tego i powiedziałem mu: Nic z tego nie rozumiem. Bracie, nie jesteśmy klerem państwowym, nie możemy używać języka polityki, tylko języka Jezusa. Jesteśmy pasterzami tego samego świętego ludu Boga. Dlatego musimy szukać dróg pokoju, wygaszać ogień strzelaniny. Patriarcha nie może się zmienić w ministranta Putina" (Fragment wywiadu papieża, tłumaczenie Marek Kita)"

Można się spierać o papieża Franciszka, ale jeszcze lepiej o rolę religii i kościołów (moralności) w tej strasznej wojnie w EUROPIE w XXI wieku!!! Jak bez niej/nich wyglądałaby wojna, Putin i jego Rosja?? A jak obrona bohaterskiej UKRAINY?? Wojna się dzieje, a Rosja (Ruskie) postrzegają siebie i swego wodza jako mistrzów humanizmu i moralności NAJWYŻSZEJ! Błogosławionych przez ich Kościół, oczywista! WOJNA SIĘ DZIEJE NAJPIERW W DUSZACH-UMYSŁACH-ANTYKULTURZE... LUDZI I CAŁYCH NARODÓW! ps. przykład z własnego podwórka. Pani profesor prawa, Sędzia PiS.TK mówi, że "poprawka do projektu ustawy jest sprzeczna z Konstytucją RP, ale popiera ją, bo taka jest linia jej partii! WIARA I ROZUM TO NIE ONA/ONI. :-( ❤️💛💙🇵🇱🇪🇺🇺🇦🇻🇦🇺🇳

3) ALE POWIEDZ TYLKO SŁOWO... DOBRE SŁOWO, DOBREJ NOWINY, A BĘDZIE UZDROWIONA TA CZĘŚĆ ŚWIATA!
Jak bardzo ta wojna dewaluuje religię w świecie współczesnym? Bo to chyba jego mać Cyryl i jego bóg sa nonsensem w kulturze tegoż współczesnego świata! Gdyby sens mieli mogliby obaj tę wojnę zakończyć! Któż by chciał w Rosji przeciw nim mordować?? Zwyczajnie (po ludzku) mówi się na to skurwysyństwo. Po kościelnemu - zamiast tak-tak, nie-nie - owija w szaty poprawności polityczno-liturgicznej, takiż język i kadzidło. 🙁 ❤️💛💙🇵🇱🇪🇺🇺🇦🇻🇦🇺🇳

4) "Władze Węgier nie poprą propozycji sankcji na Rosje Putina, które miałyby uderzyć w osoby duchowne". Ot logika. Ot moralność. Ludzie na Ukrainie mogą ginąć tysiącami. Ale wara od korzyści jakiejś grupy (nadludzi "duchownych"). TO JAK FUNDAMENT TAMTEGO USTROJU. NIE TYLKO PUTYNIZMU! SĄ LEPSI I CI DRUDZY - GORSZY SORT! Nie jest to myślenie Dobrej Nowiny, ale tzw 'dobrej zmiany' owszem 🙁 ❤️💛💙🇵🇱🇪🇺🇺🇦🇻🇦🇺🇳

***

motywy życia i nadziei

              /wiara rozum i prawda/

polityka to zarządzanie błotem

na oceanie życia

które jest o co innego

kto komu czemu służy 

po co komu czemu jest

spektrofotometria nie wykaże

        (niedziela, 8 maja 2022, g. 12.39)

***

człowiek i samodoskonalenie

       /rodzinie z prośbą o wybaczenie/

po co żyje człowiek świadomy

w gatunku homo sapiens

jeśli definiowanie ma sens

to po to żeby myśleć

myśleć po granice sensu

czyli adekwatności wszystkich rzeczy

niemowlę w nas jest piękne i dobre

więcej trzeba powiedzieć cudowne

my jako dorośli różni

lepsi gorsi byle nigdy obojętni

kto myśli zrozumie rzeczywistość

taką jaką jest a nie teoretyczną

przeprosi za gorszość

i będzie starał się lepszy

da szansę lepszości która w nas drzemie

gdy będzie mógł tylko wyszeptać wybaczcie

(piątek, 6 maja 2022, g. 11.09)

***

szerokość widzenia

właśnie zdałem sobie sprawę

z właściwości mojego widzenia

rozumienia świata siebie Boga

patrzę sobą oczywiście

patrzę żoną dziećmi wnukami

patrzę moją klasą licealną...

cała drogą-prawdą-życiem

a wy jak czym

i czy macie tego świadomość

       (wtorek, 3 maja 2022, g. 22.02)

***

3 Maja-patriotyzm-Strachówka

       /szczere kazanie o Królowej Polski/

pola już są zielone

z dziada pradziada 3 maja

ptaki coraz głośniejsze

rano i wieczorem

majówki zanikają w XXI wieku

o patriotyzmie się nie rozmawia

pewnie nie tylko w Strachówce

choć u nas ma to wielką wymowę

tu Sobiescy kiedyś mieszkali

Józef w Sejmie 3 Maja brał udział

nawet jeśli nie był posłem

w jakiejś komisji gospodarczej

o obradach Wielkiego Sejmu pisał

do żony Hilarii w Strachówce

o klimacie stolicy tych dni

o sprawach wojskowych i polityce

nie obchodzi to ludzi w Strachówce

nie wypada o tych rzeczach mówić

póki żyją jeszcze Kapaonowie

bo by powiązali z Solidarnością

bo by powiązali z wychowaniem         

z rokiem 1920 i Czerwińskim

z Katyniem AK i zrzutami broni

chowanymi w stodole w Księżykach

może i o księdzu Jastaku z końca wojny

o kobietach które ruskich przepędziły

bo msza miała być w starej remizie

a nie kwatera czerwonoarmiejców

o tylu rzeczach tu nie opowiedzą

póki my żyjemy

ksiądz im poszedł na rękę

wyniósł z kościoła Wota Wdzięczności

  

polsko-katolicki źle dziś znaczy

gadkę o patriotyzmie jednopartyjnym

zasmuca wielki patriotyzm dziejów

Norwid na swej ziemi nad nami płacze

  

jego Sobieskich Czerwińskiego Jastaka

ateistyczny PRL wymazał z dziejów

wprowadził swoje rozumienia świata

narzucił jak mają myśleć i pamiętać

dzisiaj robi to sojusz tronu i ołtarza

odłam partyjnych Polek i Polaków

jedności całości nie rozumieją

niestety aż po Zenit Wszechdoskonałości

  

ps

ani to polskie ani katolickie

na pomieszanie dobrego i złego działają

poeci i Bóg pamiętają

spisują rozmowy czyny na świadectwo

największe zakłamanie jest teologiczne

narzuca obraz i formę ludowego życia

przebrali historię w Królową Polski

nie włączyłem dziś jeszcze telewizora

flagę wieszam przed domem od 1980

jak na szańcu wolności niepodległości

jeździłem z nią po wsiach Strachówki

wioząc zew polskości szczerze katolickiej

       (wtorek, 3 Maja 2022, g. 12.15)

***

broszura światopoglądowa

       /w wieku lat 69 wiem i się dookreślam/

światopogląd był kluczem marksizmu

takiego jaki mieliśmy w PRL

należało mieć ten jedynie właściwy

tak jak i jedynie słuszną partię

miał być naukowo-materialistyczny

przeciwko wstecznym i religijnym

na Marxie Engelsie Leninie Stalinie

a rewizjonizm panował na Zachodzie

Kościół mój miał swą linię obrony

umniejszał rolę światopoglądu

że w sumie nie wiadomo co to takiego

mieszanka dowolnych różnych rzeczy

dzisiaj myślę już całkiem po swojemu

światopogląd odgrywa dużą rolę

każdy jakiś ma

co miesza łączy z czym jego sprawa

jakiś ogląd wszechświata wyobrażenie

kim czym sam jest ona on i wszystko

i to wpływa na oceny wybory

tako zwykłe życiowe jako i polityczne

mój światopogląd był religijny od dziecka

taki dom wychowanie kultura Ojczyzna

dzieje po Zenit Wszechdoskonałości

jak udatnie napisał wieszcz poeta tej ziemi

co jest moim zakrzywieniem czasoprzestrzeni

ukochanie literatury Tomasza Manna

politechniczne dwa lata historii bieg świata

fenomenologiczny Ingarden i dzieje rodzinne

nie zlekceważę materii rozmytej czarnej i anty

która jest równoważna energii bezmiernej

w takim Wszechświecie Bóg istnieje i istniał

nawet jeśli uchwytny tylko i aż w kulturze

religijność metafizycznego pokroju się kończy

czyli że coś być musi i człowiek jako podwładny

na rzecz fenomenologicznego tego co jest

czyli czego doświadcza i opisuje tylko człowiek

Jan Paweł II był fenomenologiczny

najpierw patrzył widział czuł jak w Tarnowie

potem mówił że Bóg was kocha kochajcie Go

nie tak życie człowieka i prawda się zaczyna

  

wielki potencjał ujawnia człowiek żyjąc

na początku nie można znać końca

w świetle drogi przebytej i poznanej prawdy

które w całość układa dopowiadajac wciąż życie

  

nie można nie wolno uciekac od siebie poznając

bez świadomości niczego byśmy nie znali

nie jesteśmy tylko naturą bio-fizyko-cząstek

i cóż że stało się to i dzieje historycznie

       (poniedziałek, 2 maja 2022, g. 11.11)

***

światopoglądy AD 2022

         /w cichym sporze z małżonką i współczesnością/

żyłem w epoce dwóch światopoglądów

które promieniują jakoś do dzisiaj

jeden nazywali naukowo-materialistycznym

drugi zaś zacofanym religijnym

Rosja zasłynęła muzeami ateizmu w ZSRR

i podobnymi bzdurami propagandowymi

byli ustrojowo naukowi i rewolucyjni

Rewolucję Naukowo-Techniczną stworzyli

była to ich teoria wszystkiego niby

samonapędzający się mechanizm

nauki techniki i społeczeństwa zmaterializowanego

tryumf komunistycznej myśli nad dotychczasowymi

ostateczne zasady odkryli całej rzeczywistości

Biuro Polityczne i I Sekretarz tylko je rozumieli

predestynowani do rządzenia globem słonecznym

spin profesorowie do końca bez końca i podobnie

to nie tylko nauka rozwijała się według swych reguł

a technika dawała człowiekowi większe możliwości

wszystko przecież służyć im miało głównie

by prowadzili społeczeństwa (swe) do raju materii

nauka z techniką sprzężona im serce i duszę powierzyła

widzieli oświeceni wiedzieli jako jedyni rozumieli

do czego to wszystko kręci się i prowadzi materię

lud dzięki nim miał dostęp do korzyści materio-cywilizacji

„Rewolucja naukowo-techniczna nie jest kontynuacją czy naturalnym przedłużeniem procesów uprzemysłowienia (chociaż są one warunkiem jej pełnego wystąpienia)... Rezultatem rewolucji przemysłowej było również upowszechnienie pełnej sprzeczności klasowej struktury społecznej, podczas gdy rewolucja naukowo-techniczna stymuluje rozwój nowej, bezklasowej i wyjątkowo dynamicznej struktury społecznej. Rewolucja ta przełamuje dotychczasową jednostronność rozwoju cywilizacji i stwarza podstawy do zespolenia świata cywilizacji (w sensie materialnym wytwórców) i kultury... [Ba] Społeczny proces wytwórczy przemienia się więc — jak pisał Karol Marks — „z prostego procesu roboczego w proces naukowy”... Zmiany w charakterze pracy ludzkiej związane są oczywiście ze zmianami w kwalifikacjach i kształceniu. Człowiek przestanie być „kółkiem” w systemie maszyn, a stanie się organizatorem, inspiratorem, twórcą. Koniecznością i potrzebą będzie więc ustawiczne, ciągłe kształcenie, nie tylko dla dnia dzisiejszego, ale również dla przyszłości (w przeciwnym razie wykształcenie mogłoby się stać barierą w przyszłym rozwoju cywilizacji). Samokształcenie człowieka, wyrażające się w przechodzeniu od wychowania do samowychowania, dominacja działalności intelektualnej, twórczej stanie się niejako celem i sposobem życia w rozwiniętej fazie rewolucji naukowo-technicznej w socjalizmie. Powszechny rozwój człowieka i jego sił twórczych już obecnie staje się coraz bardziej decydującym parametrem w rozwoju cywilizacji... Stąd wniosek, iż na pewnym poziomie rozwoju współczesnej cywilizacji okaże się, że bezpośredni rozwój człowieka, jego zdolności i wartości twórczych, a więc rozwój człowieka jako celu samoistnego, podmiotu dziejów stanie się najskuteczniejszym sposobem pomnażania społecznych sił wytwórczych... Jakie są przesłanki i kierunki łącżenia osiągnięć rewolucji naukowo- -technicznej ze społecznymi walorami socjalizmu. Połączenie to jest przede wszystkim humanistyczną, racjonalną orientacją rozwoju zarówno nauki, techniki i gospodarki, jak i samego społeczeństwa... Istotnym elementem odrębności socjalistycznej formacji jest i będzie realizowany w jej ramach humanizm, który stawia jako najwyższą wartość człowieka, postulując jednocześnie realizację marksowskiej koncepcji wszechstronnego rozwoju osobowości ludzkiej... Innymi słowy, innowacje naukowe będą powodowały innowacje techniczne i na odwrót. Oznacza to, iż przesłanki rewolucji naukowo-technicznej mogą tkwić raz w nauce, raz w technice, lub w obu tych dziedzinach jednocześnie. Sprzężenie rewolucji naukowych i technicznych daje nową jakość, jest czynnikiem generującym i podtrzymującym rewolucję naukowo-techniczną. Jakie wnioski wynikają z tego faktu dla systemu socjalistycznego?...

Interpretacja rozszerzona socjalistycznej rewolucji naukowo-technicznej oznacza traktowanie jej jako rewolucji cywilizacyjnej, tj. rewolucji obejmującej wszystkie sfery cywilizacji, działalności ludzkiej (można też mówić alternatywnie, iż rewolucja naukowo-techniczna jest istotną przyczyną rewolucji cywilizacyjnej)... charakteryzuje splatanie rewolucji naukowych (tzn. rewolucji w nauce) z rewolucjami technicznymi (tzn. rewolucjami w technice), co daje w rezultacie nową strukturę i dynamikę sił wytwórczych wraz z równoczesnymi głębokimi zmianami typu cywilizacyjnego.

Połączenie osiągnięć współczesnej rewolucji naukowo-technicznej z walorami socjalizmu jest długofalowym celem socjalistycznych społeczeństw... świadome oddziaływanie zorganizowanych społeczeństw socjalistycznych na przebieg tej rewolucji (poprzez sterowanie rozwojem nauki, techniki, gospodarki, szkolnictwa wyższego itp.). Podejścia te będą wzajemnie przeplatać się, uzupełniać i oddziaływać i to zarówno w sferze badań, jak i w sferze działań ludzkich… Rozważania o przyszłości zawierają z reguły obok elementu prognostycznego również elementy aksjologiczne i wolitywne… Podejście do przyszłości, a więc i do przyszłego przebiegu procesów rewolucji naukowo-technicznej jest w krajach socjalistycznych z gruntu aktywistyczne, i to zarówno w teorii, jak i w praktyce budownictwa socjalistycznego. Oznacza to przyjęcie jako zasady możliwości i konieczności świadomego zaprogramowanego oddziaływania partii marksistowsko-leninowskiej i państwa socjalistycznego na te procesy… W krajach socjalistycznych rozwija się na gruncie marksizmu-leninizmu humanistyczny optymizm, który podnosi znaczenie rozwoju nauki i techniki (rewolucja naukowo-technicznej) dla rozwoju społecznych sił wytwórczych i stosunków produkcji. Pokreślą się, że rewolucja ta wpływa na kształtowanie się stosunków ekonomicznych, społecznych, politycznych i innych, a więc zarówno na poziom i jakość życia, jak też na styl życia. Rewolucja naukowo-techniczna jest więc niezbędnym czynnikiem rozwoju społeczeństwa socjalistycznego, dlatego właśnie partie marksistowsko-leninowskie wysunęły hasło połączenia osiągnięć tej rewolucji z walorami socjalizmu. W uchwale VII Zjazdu PZPR stwierdza się:

„W sferze ekonomicznej proces kształtowania rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego oznacza dalsze umacnianie socjalistycznych stosunków produkcji, rozbudowę i rekonstrukcję bazy materialno-technicznej, zespolenie osiągnięć rewolucji naukowo-technicznej ze społecznymi walorami socjalizmu, wyższą jakość pracy i efektywność gospodarowania. Zapewnia to wysoką dynamikę rozwoju produkcji materialnej i stwarza warunki zaspokajania materialnych i duchowych potrzeb narodu [???]... połączenie dorobku rewolucji naukowo-technicznej z wartościami społecznymi realnego socjalizmu wymaga stworzenia odpowiedniego i zgodny z celami socjalizmu model rewolucji naukowo-technicznej oraz kontroli nad jego przebiegiem. Podstawowym problemem w tej dziedzinie jest stworzenie humanistycznego i racjonalnego kierunku rozwoju zarówno nauki, jak i techniki z jednej strony i gospodarki socjalistycznej z drugiej. W krajach socjalistycznych i ważną rolę powinna odgrywać ocena technologii społecznej. Centrum polityczno-gospodarcze (czyli partie marksistowsko-leninowskie rządzące w krajach socjalistycznych) musi dążyć do przezwyciężenia impulsywnych (spontaniczny charakter) procesów rozwoju nauki i techniki oraz w przejmowaniu nad nimi kontroli poprzez sprawne i aktywne planowanie; cel ten jest imperatywem politycznym i gospodarczym w warunkach budowy rozwiniętej gospodarka socjalistyczna. (Rewolucja naukowo-techniczna a walory rozwiniętego socjalizmu)

światopogląd religijny mam od urodzenia

wychowany w polskim katolickim domu

tradycji religijności wsi i miast polskich

Świdrówki spod Tarnowa i Warszawki

w kręgu Prymasa Tysiąclecia żyliśmy

jeśli to jeszcze dla kogoś coś znaczy

wtedy znaczyło niepodległość myśli

nie byliśmy owocami ustrojowymi materii

resztę życie samo poprowadziło

wybrali w Watykanie Karola Wojtyłę

wybuchła Solidarność festiwal wolności

duch nad materią zatryumfował w pełni

i cóż że Jaruzelski stan wojenny ogłosił

nie mieliśmy prawa ale przeżyliśmy

katecheza poprowadziła mnie dalej

w świat Biblii i soborowej mądrości

nie materia mnie nie zdominowała

filozofia przyrody na inne cuda otworzyła

Niemcy mieli krzyż żelazny w czas wojny

mnie krzyż z Ducha Świętego Taize dali

biblijne historie finezyjnie Mann spisał

niektórzy filmowcy przepięknie pokazali

kto lekceważy to doświadczenie Ludzkości

jest głupi jak pies na uwięzi

małe jest to z czym my walczymy

wielkie jest to co walczy z nami wie Rilke

artyści poznają szóstym zmysłem

móże siódmym może wręcz rdzeniem istnienia

         (niedziela, 1 maja 2022, g. 16.03)

***

kim jestem

         /maturalnej matematyczce Marysi/

nie odpowie mi matematyka

ona nie ma głosu

codziennie się rozwija

ale to nie jej dziedzina

dowodzi chyba ducha

kim jestem

nie codziennie zapytam

bo nie ma takich nauk

jeszcze na uniwersytetach

pracujących na okrągło

otóż trzeba okoliczności

szczególnych okoliczności życia

żeby o to pytać

mieć przeczucie przez swój rdzeń pierw

czyli sfer innych niż matematyka

to coś

co rezonuje we mnie w nas

ludziach czujących myślących

świadomych siebie podmiotów

dla matematyki przedmiotów jedynie

oprócz całej wiedzy świata i mojej

potrzebne to coś we mnie

nie każdego dnia na zawołanie

abym pytał dociekał 

poza światy codzienne (w kulturze)

nie powiem jak Ingarden o sile

która sama siebie tworzy

która samą siebie przekracza

ani o polu oddziaływań fizyków

cząstki są i nie są się stają

i masa nie wszystkim bywa konieczna

wzory przeliczają masę na energię

a z pól oddziaływań rodzą się cząstki

cóż ja wiem o materii w laboratoriach

niczego nie wiem o fizyce teoretycznej

ale na szczęście mogę znać siebie

poznawać człowieka gdy się urodzi

cztery wymiary nas nie opiszą do końca

inny wymiar musi w nas dojść do głosu

by głębiej w siebie samego wniknąć

choćby w takim pisaniu jak dzisiaj

czy da się tu wpleść świat inny

między dziećmi i rodzicami

który jest moim ideałem nieba

ufność bezpieczeństwo wszystko

ależ oczywista rzecz dla dziadków

gdy kontakt nawiązują z wnukami

z kolejnym pokoleniem żywych

życia jakie się udziela w rodzinach

„Nowe teorie spoko to tylko wikipedia

Obecnie zaczyna panować przekonanie, że model standardowy jest teorią tymczasową i trwają intensywne prace nad znalezieniem teorii bardziej podstawowej – być może cząstki uważane za „elementarne” przez model standardowy, w nowej teorii okażą się cząstkami złożonymi; fizycy mają też nadzieję, że będzie ona zawierała cząstki nieujęte w modelu standardowym. Chodzi tu przede wszystkim o hipotetyczne grawitony, które miałyby być odpowiedzialne za przenoszenie oddziaływań grawitacyjnych. Ogólna teoria miałaby łączyć wreszcie wszystkie cztery typy podstawowych oddziaływań w przyrodzie.

Według teorii superstrun, każda cząstka fundamentalna jest przejawem innego rodzaju drgań superstruny (struny drgają bezustannie w sposób podobny jak fale stojące: cząstki miałyby być obrazem drgań analogicznie jak orbitale atomowe w modelu atomu Bohra są węzłami fali stojącej według teorii fal materii). Wszystkie struny są takie same, różne są jedynie sposoby ich wibracji. Masywniejsze cząstki odpowiadają drganiom strun o większej energii. W teorii superstrun jednakże cząstki nie zawierają strun – one są strunami.

Istnieje też grupa modeli zwanych supersymetrycznymi. Przewiduje ona, że każda ze znanych cząstek ma swego, nieodkrytego jeszcze, supersymetrycznego partnera, zwanego s-cząstką. S-cząstki mają większą masę niż „zwykłe” cząstki: rozważania teoretyczne sugerują, że masa ich może leżeć w obszarze kilkuset GeV do 1 TeV, czyli nieco poza zasięgiem istniejących akceleratorów.

W mechanice kwantowej dekoherencja kwantowa zakłada ponadto oddziaływanie obiektu z otoczeniem w sposób nieodwracalny eliminujące splątanie kwantowe. Stan kwantowy jest stanem superpozycji. Zgodnie z wynikami badań nie ma nigdzie żadnych cząstek elementarnych póki nie nastąpi ich obserwacja, tj. dekoherencja kwantowa” (wikipedia)

     (sobota, 30 kwietnia 2022, g. 13.00)

***

dusza narodu

piszę o czymś takim bez wstydu

pierwszy raz 3 maja 1981 roku

z wiedzą o świadomości człowieka

o strukturze tej świadomości

według filozofa wielkiego Ingardena

miał talent

oczywiście świadomość osoby

daje się badać od środka i opisywać

świadomość narodowa czyżby też

analogicznie i proporcjonalnie chyba

myślę o tych sprawach dzisiaj

polski naród przyjął naród Ukrainy

w liczbach które zmuszają do myślenia

zareagowaliśmy jakbyśmy byli jedno

to się nie bierze z niczego

kształtuje się historycznie czynami

można wyliczać

jak ja wtedy nad ranem 3 Maja 1981

       (sobota, 30 kwietnia 2022, g. 14.02)

***

antypsychologia

      /cztery definicje wszystkiego/

nie lubię psychologii

od zawsze

chcę rozumieć więcej

siebie i innych

człowieka w ogóle

kim jest kim jestem

nasze relacje z istnieniem

w ogóle we Wszechświecie

psychologia

jeśli tylko opisuje 

czucia samopoczucia zachowania

nie jest moim partnerem

jestem częścią życia

na ziemi w Polsce w rodzinie

w bezkresnym Wszechświecie

który ciągle dopiero jest poznawany

dzień w dzień

coś staje się i znika jest i nie jest

ale jak jest naprawdę pytam

w jakich odniesieniach

materia bywa bezmasowa

o bezczelni ignoranci

bez serc

bez ducha

szkielety

zajrzyjcie dzisiaj do Wikipedii

jutro zmienią i tam definicje

„materia to inaczej wszystko

co zakrzywia czasoprzestrzeń… 

materia może tworzyć się z pola i znikać

przekształcając w pole… itd itp”

jak głupi są ci

którzy nie rozumieją spraw duchowych

czepnęli się jakiś mód i teorii

wbrew tysiącom lat dziejów człowieka

cóż wiedzą o sobie o kulturze o materii

czy siebie rozumieją

a wieczność i Wszechświat

i co w co przechodzi

jasne że psychologia cierpi po śmieci

psychologia tu teraz mas ziemistych

ale nie życie samo w sobie jako takie

ono jest tajemnicą jak zmartwychwstanie

      (piątek, 29 kwietnia 2022, 19.41)

***

w Legionowie (nasza klasa)

      /czym żyję opisuję wiarą uczuciem rozumem/

wydarzenie pięćdziesięciolecia

ma swoją historię filo i socjologię

psychologii tyle ile uczestników

  

wiele kart w wielu księgach się obróciło

cała czasoprzestrzeń się zakrzywiała

nowe ustroje powstały może i kultura

nie było wtedy jeszcze tego miasta

naszego miasta jakie jest teraz

było 20. tysięczne LEGIONOWO

nasz rocznik prawie powojenny

cóż 8 lat w tej perspektywie znaczy

rodzice i my nie należeliśmy do wyklętych

nikogo nie wyklinaliśmy

szukając przyjaźni bogaci młodością

sens prawda piękno nami rządziły

kochaliśmy koszykówkę i nie tylko

grać mogliśmy bez końca

grupowo wałęsaliśmy się na katechezę

tak myślę i dziś siebie i klasę wtedy

klasę całkiem niezwykłą naszą

połową poszliśmy na pielgrzymkę

czym kim się staliśmy Bóg wie i my

patrzymy w głębię studni czasu

i z pewną nieśmiałością na siebie

dla naszej szkoły kim czym jesteśmy

dla miasta dla historii dla Polski 

dla dziejów kultury we Wszechświecie

nie jestem wielce odkrywczy

najważniejsze że jeszcze jesteśmy

bo kimś byliśmy także... i od wtedy

prawdę można poznać i kontemplować

wiarę rozum z pamięcią i tożsamością

całą naszą drogą-świadomością-życiem

ps.

50 lat w życiu człowieka i jego rodziny

50 lat w życiu szkoły świadomej siebie

50 lat w życiu miasta kraju i wszystkiego

złote gody nie są tylko matematyką

      (czwartek, 28 kwietnia 2022, g. 11.50)

***

kontakt zbawienny

szukam go

znajduję

bo już wiem

gdzie jego mieszkanie

potrzebuję stale

doświadczanie kiepskie

z zewnątrz i wewnątrz idzie

tego co słabe niechciane

zbawienne jest wtedy spotkanie

osobowe

z tym Kim co zbawienne

w naszej rzeczywistości

znali to wielcy przede mną

Teresa Ignacy Wojtyła

wiara i rozum

poznają i kontemplują prawdę

niedowiarki przeczą wątpią

odcinając się od źródła 

nowocześnie powiemy kodu dostępu

a jest dla wszystkich homo sapiens 

nie trzeba wymyślać new age'ów

trzeba być sobą

zgodnie z powołaniem

całej jedności drogi-prawdy-życia

      (środa, 27 kwietnia 2022, g. 17.10)

***

50-lecie matury

śni mi się już

Marcin organizuje

jubileuszowe spotkanie

egzamin dojrzałości

ba ale z czego

przeżywania

osiągnięć i porażek

drogi-prawdy-życia

trzeba przyjąć wyzwanie

spojrzenia sobie w oczy

po długim dystansie

pewnie raz ostatni

czysty egzystencjalizm

z nutą metafizyczną

pierwej zaś fenomenologia

zmysłów ducha inteligencji

wiara i rozum uniosą

każdą sytuację daną

poznać zdolne kontemplować

każdą prawdę

      (środa, 27 kwietnia 2022, g. 12.16)

***

czym oddycha Annopol

      /w sanktuarium Matki Boże Annopolskiej/

przede wszystkim Konstytucją

choć wiem ze najważniejsi są ludzie

miejsca mają historię w czasoprzestrzeni

to miejsce cywilizowali kolonizatorzy

czyli niemieccy osadnicy

w czasach około konstytucyjnych

tu radzili sobie z podmokłym terenem

podjęli uprawy chlebowego zboża

zasadzili wiele drzew

to miejsce odkupił polski chłop Adam

dał ośmioro dzieci dla polskich pokoleń

pracowity pobożny niepiśmienny

synów wykształcił w czas pozytywizmu

Józef został księdzem pracował w Rosji

wrócił w Ojczyznę wolną w diec-kielecką

Zygmunt miał zdolności techniczne

próbował stawić młyn tu i cegielnię

wyjechał na koniec do Mielna po wojnie

Andrzej został prawnikiem Ojczyzny

scalał skarb narodowy z trzech zaborów

wziął za żonę Marię z Jackowskich

żona rodzinnym wianem dała pisarza Prusa

i związek z kulturą narodowo-globalną

z najdawniejszą prababcią Trembińską

tamte pokolenia żyły Konstytucją

myślą nadzieją wolności polskością

siłą chrztu i kolejnymi powstaniami

Kościół był arką ich nadziei

drugie imiona brali z jego początków

pradziadek Aleksander Kalikst był

Maria-Wiktoria Zofia-Telesfora

Emilia-Spirydionna Jadwiga-Zuzanna

Kazimierz-Wacław Stanisław-Stefan

jeden był wojskowym Ofiarą Katyńską

drugi trzeci też wysokich sfer doszli

artystą chciał Cyprian Kamil Stanisław

rzeźbiarz antycypował nasz zachwyt

cała Rzeczpospolitą Norwidowską tutaj

a może przeczuciem Katyń i Solidarność

z pokolenia na pokolenie jesteśmy

nikt nie żyje w pustce wziął z niczego

na nas pracują wieki epoki i wszystko

jest wielka genealogia Minakowskiego

w niej potomkowie Sejmu Wielkiego

jedni wprost inni koligacją i kulturą

sam autor-twórca aż twierdzi

że powinien ją znać każdy inteligent

poznać utożsamiać i przekazać Polskę

stąd Polska bierze kształt i oblicze

pracą wszystkich ideałami myślących

Ojczyzna jest częścią drogi ludzkiej myśli

Annopol oddycha tlenem wiary i rozumu

szumem konarów śpiewem ptaków ciszą

z Matką Bożą w Ogrodzie Solidarnością

dziadek Józio pisze dla dzieci i wnuków

by zechciały kiedyś odczytać swe dzieje

po rozmowie z siostrzeniczkami naglony

Maria i Magdalena dzisiejszym wcieleniem

Marii Zofii Jadwigi Emilii (i ich braci)

siostrzeniczkami nazywanymi przez Prusa

dziadek dostał ostatnią misję

najwierniej odczytać i przekazać dzieje

nie ma za wiele takich miejsc w Polsce

ps.

abonament wykupiony buszuję po wielkich

czy się ich nauczę przed śmiercią nie wiem

tyle tam Polek Polaków związków narracji

„Genealogia masowa to dyscyplina między klasyczną genealogią i demo-grafią historyczną, która w odróżnieniu od klasycznej genealogii (będącej nauką pomocniczą historii) jest raczej nauką pomocniczą socjologii, bo analizuje społeczeństwo jako sieć społeczną – setki tysięcy czy miliony osób powiązanych relacjami rodzinnymi… utożsamiamy coś z czymś. Dobrze więc będzie, gdy zachowamy jak najpełniejszą i jak najbardziej szczegółową wiedzę o tym, co zostało utożsamione z czym, kiedy, przez kogo, a najlepiej także – dlaczego… Sieć powiązań rodzinnych jest cechą społeczeństwa (populacji). Genealogia masowa umożliwia badanie takich aspektów, które wcześniej nie były dostępne badaniom, np. rozległość sieci rodzinnej przeciętnych jednostek (analiza społeczeństw)… Kapitał społeczny jednostki - Badanie zachowań ludzkich (bazy w ramach genealogii masowej: analiza sieci powiązań rodzinnych w obrębie całych społeczeństw lub populacji) - lepszą przyszłość widzimy przed badaniami polegającymi na łączeniu badań nad siecią powiązań rodzinnych z badaniami nad poszczególnymi zachowaniami ludzkimi czy historią poszczególnych dziedzin (historią gospodarczą, historią edukacji, historią polityczną itp.). W takim przypadku bierzemy pod uwagę zmienną, jaką jest pozycja jednostki wewnątrz sieci społecznej danej populacji i określamy jej korelację z innymi cechami tej jednostki. Możemy na przykład ustalać, czy pozycja społeczna (kapitał społeczny jednostki) miał wpływ na powodzenie w biznesie, na karierę akademicką albo polityczną jednostki. Możemy to też uogólniać, dzieląc ludzi na klasy społeczne i zawodowe. Pod tym względem owocne wydaje się traktowanie genealogii masowej jak „kartografii społecznej”: analiza np. sieci drogowej in abstracto jest mało interesująca, ale badanie wpływu miejsca zamieszkania na karierę biznesową, naukową czy artystyczną jednostek albo porównywanie regionów ze względu na te czynniki jest już dużo ciekawsze. Rekonstrukcja sieci rodzinnej (genealogia masowa) jest więc jak rysowanie mapy kraju: to w miarę wierne odtwarzanie stanu faktycznego. Właściwe pole zastosowań widzimy jednak tam, gdzie owa mapa jest punktem wyjścia do dalszych badań (które to badania zresztą można też łączyć ze „standardową” kartografią, łącząc pozycję genealogiczną z miejscem urodzenia czy zamieszkania jednostki). W takim przypadku mniej też mamy kłopotów z historycznością danych: nikomu wszak nie przeszkadza, że droga, która służy nam do wyznaczania fizycznej odległości między miejscowościami, została wytyczona w neolicie: droga ta wciąż istnieje i jest używana, tak samo jak relacja rodzinna wytworzona przez małżeństwo zawarte 150 lat temu nadal ma swoje społeczne implikacje i nadal wpływa na losy potomków" (Minakowski, tutaj)

ps.

Moi pradziadkowie Emilia Paulina Trembicka i Aleksander Kalikst Jackowski wzięli ślub w 1872.

      (wtorek, 26 kwietnia 2022, g. 11.07)

***

w tym samym czasie

głupi Putin i podobni

nie są bogami wcale

w tym samym czasie co oni

istnieje świat inny od nich

naukowcy badają rzeczywistość

odkrycia prawdy się wciąż dzieją

artyści tworzą według talentów

rozwija się stare i powstaje nowe

ludzie się gdzieś kochają

rodziny rodzą nowe życie

dopóki Słońce wschodzie

środowisko i klimat pozwoli

  (poniedziałek, 25 kwietnia 2022, g. 12.41)

***  

co stary człowiek może

      /życie wiara rozum możliwości/

człowiek 70 letni jest stary

tak jak 90 letni bardzo stary

ale ciągle coś może

jeśli zachowuje świadomość

choć raczej przytomność umysłu

bo to pozwala na jakąś logiczność

można dywagować o różnicy

świadomość przytomność podmiot

jestem tu sobie jeszcze jakoś

jeśli w ogóle być coś w życiu musi

prócz drogi-prawdy-życia podmiotu

który ma świadomość i zna siebie 

wracam do tytułu

celów w świecie już nie mam

siedzę jak na tronie lub w chmurze

rozważam to co jest być może bo było

tego nie może zrobić młody

bo nie ma siatki kartograficznej takiej

z całej drogi i prawdy i życia

każdy widzi rozumie tyle ile może

żeby coś z czymś się stykło

musi pierwej gdzieś jakoś zaistnieć

nic z niczego nie powstaje

albo nie sposób tego wogle(!) pojąć

      (poniedziałek, 25 kwietnia 2022, g. 11.35)

***

w zakresie możliwości

        /czego doświadczam o tym piszę/

nie było a stało się

wielkim wybuchem

wolą Boga

prawami nam nieznanymi

wielkim jest Kosmos

i ludzki wszechświat wielki

może niskończony

a człowiek i jego świadomość

nie tylko to co poznamy

osobiście w pocie swego czoła

wiedząc że zawsze jest więcej

istnieje to co niepoznane

w tym kontekście i świetle

cudem jest zjawienie się człowieka

w tej wielkości całości

przed świadomością są wielkie możliwości

dziękuję Ci Boże wszelkich możliwości

że i mnie możliwości zostały dane

kiedy chciany przez rodziców się urodziłem

jestem Kapaonem człowiekiem Polakiem

każdy gdzieś jakoś w czasoprzestrzeni

zakrzywionej do tego według nauki

rodzi się dla niepojętych możliwości

skorzystania bez schematów i uprzedzeń

człowiek cudownych możliwości (osoba)

nigdy niepoznanych do końca

mieszka na ziemi w cudownym Kosmosie

może poznawać i kontemplować prawdy

         (sobota, 23 kwietnia 2022, g. 17.06)

***

przypowieść o człowieku

        - albo traktacik Józefa K -

                /więcej niż funkcja czegoś bo istota/

nie świadomość czegoś

ale możliwość świadomości wszystkiego

świadomość jako to coś

co odbiera i układa wszystko w całości

odbieranie przeżywanie sensu (i miłości)

jest wyższą najwyższą z możliwości osób

odbiera się to co realnie zaistniało

więc jest i mieszka w największej całości

sens sensy możliwe zamieszkują Wszechświat

człowiek je odkrywa odbiera przyjmuje

cyfrowe maszyny do tego nie wystarczą

potrzebna wiara i rozum i kontemplacja

taki mądry już dzisiaj

sięga w głąb wzwyż i wszerz

a siebie ciągle nie zna

więc jednak głupi pozostaje

wie jak wielki jest Wszechświat

domyśla się jak był mały

kiedy zaczął się rozszerzać

jednym zdaniem ogarnąć się nie da

ani jak był mały

jak był gęsty gorący ciężki twardy

i czy jakieś prawa tam działały

a może przeciwnie lekki jak duch

na tym etapie rozwoju poznajemy

siebie medycyną fizyką i chemią

kontynenty i ich geologię

geo-ekosferę antropo-kulturę

siebie zaś nie znamy co do istoty

tego bytu na tym etapie rozwoju

choć widzimy jak wszystko się splata

splata wiąże przenika dopowiada

ale widzieć to możemy i rozumieć

tylko wewnątrz naszej świadomości

sami siebie nie znając co do istoty

powtarzajmy to sobie wytykajmy

nie tylko ludzkie losy rodzinne dzieje

co jeszcze jako tako badają historycy

wojny podboje fortuny spadki

jednak z prawami natury i człowieka 

ile praw musiało być spełnionych

ogrom kosmicznych okoliczności

pierwiastki powstać i promieniowania

żeby życie powstało na koniec człowiek

przecie nie w centrum kosmicznego pyłu

gdzieś może na peryferiach

ten który wszystko dziś bada

a sam siebie do końca zrozumieć nie może

czym jest świadomość

że tu teraz w nas to rozumiemy

czyżbyśmy byli tylko funkcją nie istotą

kosmicznym fakem czy najważniejsi

co jest celem rozwoju Kosmosu

co było celem w punkcie początkowym

jest sens pytań i życia człowieka-osoby

wypełnia dopełnia się z każdym dniem

uzupełnię brak dobrej definicji

świadomość to upostaciowana możliwość

której centrum jest podmiot analogicznie

w lingwistyce metafizyce i fenomenologii

jak się wszystko w czasoprzestrzeni łączy

w mickro-mackro kartograficznej skali

splata zazębia wpływa implikuje

znają ci od drogi-prawdy-życia 

na tym etapie rozwoju powiem tyle

ja jestem na końcu drogi

co kiedyś dopowiedzą inni

wiedzieć nie wiem ale wierzę rozumnie

  

proprcjonalne analogiczne możliwości

tego na początku tego co na końcu

tego co w materii tego co w duchu

człowieku zacznij zgłębiać świadomość

      (sobota, 23 kwietnia 2022, g. 10.46)

***

focus on świadomość

      /<<człowiek>> czyli ten kto <<zna samego siebie>>/

co to jest nie wiemy

korzystamy z jej funkcjonalności

że ja ty ona on poznajemy

swoje istnienie i innych

ludzi i rzeczy we Wszech świecie

wrażenia mamy przez zmysły

i swój rdzeń jak pisał Norwid

Kosmos poznajemy

bezkresny czy ograniczony nie wiemy

nauka snuje teorie

nauka dziś jest cudowna

i ma cudowne technologie

choć siebie do końca nie znamy

nie wiemy czym jest świadomość

kognitywistyka jest młodą dziedziną

cud świadomości otwiera nowe światy

pozwala na tożsamość poznawanie prawd

ich kontemplowanie i własnego istnienia

bycie współświątynią we Wszechświecie

jeśli ślepa materia stworzyła to dzieło

to chwała ci ślepa materio

cudem jesteś ty i twoje dzieło

co ja mówię arcy

ilu ludzi czyli gatunek homo sapiens

chce ten cud kontemplować

czyli być sobą człowiekiem-osobą

w tym co najbardziej w nas ludzkie

niestety wielu tam nie mieszka

       (piątek, 22 kwietnia 2022, g. 16.46)

***

rzeczywistość człowieka

      /wiedzieć w końcu czym co jest/

kto wyznaczy zakres

zacznę wyliczankę

od ciała którym władam

jeszcze jako tako

i tego co ciałem nie jest

mogę tyle na początku napisać

z domu

z rodziny

albo odwrotnie

z życiorysu

dzieciństwem i edukacją

z uczuć marzeń doznań

wielu z planów życiowych

co do mnie wcale nie pasuje

z wiedzy o świecie i Kosmosie

na jakimś takimś poziomie

poziom ten jest zmienny

czego innego mnie uczyli

od matury świat się rozpędził

po 28 miliardów lat świetlnych

materia przestała być stała

stała się rozmyta jak matematyka

szukaj jej we wzorach falach polach

i uważaj bo bywa bezmasowa

z kultury ale i polityki

w nich niestety ideologii i propagandy

nie mów tylko proszę

że Bóg jest trudniejszy od materii

że więcej kartek papieru potrzebuje

niż spisanie zer najdalszej gwiazdy

czyli 28 miliardów lat świetlnych

plus minus razy 300 tysięcy lub podziel

kilometrów na sekundę i tym podobnie

we wszelkich możliwych konstelacjach

pytając o wszystko jeszcze (nie)możliwe 

zadowolenie z nowej łazienki

też bywa niebem na ziemi

nie tylko wieczorną porą

przed prawie rajem snów

w paradoksy wielu goni króliczka

szuka się otwartego społeczeństwa

zamykając człowieka na tajemnicę

czy tylko Boga i duszy i kultury

tego co najbardziej twórcze

mocne ponad rytuały ograniczeń

bądź człowieku wolny

odrzucając modne samozatrzaśnięcia

mód zwyczajów polityk dostosowań

wypłyń na głębię

drogi-prawdy-życia

które da się poznać i kontemplować

w czym przyszłość człowieka i świata leży

koniec smutnej wyliczanki

kto się nie zna ten kiep

mądrym zwać się nie może

(czw, 21 kwi. 2022, g. 21.24) TU- Rok Norwidowski_widziane ze Strachówki