sobota, 26 kwietnia 2014

Pokazali 艢wi臋tego (1)

"Chwa艂a  na wysoko艣ci Bogu
a na ziemi pok贸j ludziom d-o-b-r-e-j  woli...
... for this is what in God’s Providence
you have been called to be,
for the spread of truth
and of Christian peace?"
(Jan XXIII, w dniu otwarcia Soboru)
 

Dwa dni, oko艂o p贸艂nocy pokazywali w telewizji film o Janie XXIII, zwanym Papie偶em Pokoju. Ogl膮danie – jakie szcz臋艣cie, 偶e mog艂em z dzie膰mi – zamienia艂o si臋 w du偶o wi臋cej. W adoracj臋! Wzruszenia! Wsp贸艂obecno艣膰 Dobra Pi臋kna i Prawdy, w Cz艂owieku, kt贸remu Jan by艂o na imi臋. Drogi i prawdy i 偶ycia. Z ma艂ej i wielkiej litery. Wszystko nam sprzyja艂o, nocna pora i ciemno艣膰.

Pierwsz膮 cz臋艣膰 zacz臋li艣my nie od pocz膮tku, a偶 si臋 sko艅czy艂 mecz p贸艂fina艂owy Ligii Europejskiej, Valencia – Sewilla. Stracili艣my niewiele. 呕ycie first, potem pobo偶no艣膰, W艂osi (Hiszpanie, Polacy... m艂odzi i starzy itd.) kochaj膮 pi艂k臋 no偶n膮 i pe艂ne stadiony. Cz艂owiek jest drog膮 Ko艣cio艂a, a Jezus powtarza艂 „aby艣cie rado艣膰 mieli...” :-)
 
Czym by艂o to wsp贸lne ogl膮danie dla mnie, dla nich? Ka偶dy mo偶e opowie kiedy艣 po kolei, aby i Wam, dostojni przyjaciele... itd.
Dla mnie? - p臋tl膮 偶ycia, rozwojem i objawianiem po spirali. I po cz臋艣ci wniebowzi臋ciem. Jan XXIII, Angelo Giuseppe Roncalli jest mi troch臋 ojcem, matk膮 i bratem. Zachwyci艂em si臋 Nim ponad trzydzie艣ci lat temu. Znalaz艂em go na p贸艂ce w biblioteczce rodzinnej, na kt贸rej wiele pozycji stan臋艂o dzi臋ki Rodzinie Rodzin Prymasa Tysi膮clecia i Instytutu Prymasowskiego (艢lub贸w Narodu, „脫semek” jak Osiem B艂ogos艂awie艅stw).


Z tych samych 藕r贸de艂 korzysta艂 re偶yser filmu, bo ogl膮daj膮c mog艂em przewidywa膰 nast臋pne sceny, nawet ca艂e uj臋cia. Uj臋cia s膮 j臋zykiem filmowym. Spiralne wspomnienia – 偶ycia duchowo-intelektualnego?! Dzieci艅stwo, wczesne lata kap艂a艅skie, w s艂u偶bie dyplomatycznej: Bu艂garia, Turcja, Francja, patriarcha Wenecji, papie偶, Sob贸r Watyka艅ski II. Papie偶 „przej艣ciowy”, kt贸ry odmieni艂 oblicze Ko艣cio艂a i ca艂ej ziemi (II po艂owy XX w). Papie偶 humanista – Cz艂owiek!!!   Wejrzenie w jego wn臋trze (duchowo艣膰), poprzez ksi膮偶kowo wydane zapiski „Dziennik duszy” jest wielkim intymnym przywilejem dla ka偶dego czytelnika szukaj膮cego nie tyle kogo艣, co siebie (na dnie duszy).

Zachwyci艂 mnie tak – i da艂 takiego powera – 偶e odwa偶y艂em si臋, wr臋cz czu艂em przymus wewn臋trzny, by zaproponowa膰 „wyk艂ad inauguracyjny” dla nowo-powstaj膮cej grupy studenckiej w parafii 艣wi臋tego Jana Kantego, profesora Uniwersytetu Jagiello艅skiego. By zaproponowa膰 Dobrego Angelo Giuseppe Roncalli jako idea艂. Z naciskiem na praktyczn膮 stron臋 Jego dzia艂a艅 偶yciowych, s艂awne spotkania w nuncjaturze paryskiej, metod膮 „na deser” (wino, sztuka, dialog w najbardziej kulturalny spos贸b, w bardzo kulturowym entourage.) To by艂 WZ脫R. Nuncjusz-papie偶-proboszcz 艣wiata! CZ艁OWIEK. I Wielki 艢wi臋ty Powszechny Sob贸r – w kt贸rym p艂aszczyzna OSOBY, dialogu i 艢wieckich jako Ludu Bo偶ego (wsp贸lnoty, odwr贸conej piramidy), odegra艂a zasadnicz膮 rol臋. Da艂 mi moc i pomoc. Tak偶e do przygotowa艅 wielkich grup m艂odzie偶y do bierzmowania, doros艂ych do chrztu (jako rodzic贸w i neokatechumen贸w).

Nb. ta cz臋艣膰 wspomnie艅 jest zabarwiona smutkiem (gorycz膮). Nasz ko艣ci贸艂 nie zawsze idzie do przodu. Czasami si臋 cofa. To, co by艂o mo偶liwe wtedy, dzisiaj jest nie do pomy艣lenia. Niech badaj膮 socjologowie religii, historycy ko艣cio艂a, statystycy (Palloty艅skie ISKK), najmniej politycy ;-)
Dzisiaj odp臋dzili mnie jak... powtarzaj膮c slogan - „nie masz wystarczaj膮cego przygotowania teologicznego, nawet do przygotowania dzieci do I Komunii, 藕le uczysz je religii”. Za duchownymi (a czasem na odwr贸t?) poszli 艣wieccy - jeste艣 siewc膮 nienawi艣ci, zdrajc膮 dzieci komunijnych i rocznicowych, trzeba ciebie i 偶on臋 (偶on臋 i ciebie) wywie藕膰 na taczce... Sabotuj膮 X Vademecum, ca艂膮 Rzeczpospolit膮 Norwidowsk膮, od pierwszej jej idei, nazwy szko艂y, hymnu, po obecn膮, solidnie utrwalon膮 - na szcz臋艣cie - jej rzeczywisto艣膰. Rozpo艂owili jednak nasz 艣wiat. Cho膰 ich dzieci i oni korzystaj膮 z dorobku - o艣wiata, kultura, religijna „turystyka” pielgrzymkowa, spo艂ecze艅stwo obywatelskie, praca na rzecz ducha i integracji...), publikacji tej niepospolitej szko艂y i rzeczpospolitej. Dzisiaj oni, anonimy, donosiciele (do kurator贸w, prokurator贸w, biskupa...), potwarcy, tch贸rze (boj膮 si臋 podj膮膰 dialog i dzia艂a膰 otwarcie) tworz膮 perspektywy duchowe i pu艂apy marze艅 o w艂adzy i karierze w gminie, parafii, stowarzyszeniach... Nie obra偶am nikogo, co najwy偶ej naciskam (prowokuj臋?) - ludzi bez imion i twarzy nie da si臋 obrazi膰, ich oficjalnie nie ma w 偶adnych rejestrach mieszka艅c贸w naszej gminy.

Gdybym milcza艂, by艂bym Judaszowym zdrajc膮 prawdy i historii mojej/naszej wsp贸lnoty lokalnej od 33 lat (mo偶e d艂u偶ej, a偶 po Prusa, Kili艅skiego, Katy艅 i pierwszego proboszcza Strach贸wki). Biada mi. Biada im. Biada nam.
To z艂o si臋 rozros艂o i bije dzisiaj w nich, w nas, w ca艂膮 tzw. lokaln膮 wsp贸lnot臋, bo wszyscy prawie nabrali wody w usta i nie chc膮 (unikaj膮 jak ognia) nazwania prawdy, cho膰by w艂asnych uczu膰. To fatalna postawa i fatalna przys艂uga, nie bacz膮c na zajmowane stanowiska i pe艂nione role. Tylko dialog, PUBLICZNY, tylko prawda pozwoli nam si臋 wyzwoli膰 spod tyranii k艂amstw i wrogo艣ci. Gdyby艣my chcieli dojrze膰 i prowadzi膰 zwyk艂y ludzki (chrze艣cija艅ski?) dialog, cz艂owieka z cz艂owiekiem, osoby z osob膮, protok贸艂 rozbie偶no艣ci nikogo by nie dziwi艂. Nie musimy na wszystko mie膰 takiego samego zdania. Dialog i g艂oszenie jego konieczno艣ci jest wpisany w 偶yciorysy, osobowo艣膰 i nauczanie obu jutrzejszych 艣wi臋tych papie偶y i Soboru (Ewangelii, Dobrej Nowiny Jezusa z Nazaretu dla ca艂ej Ludzko艣ci).

艢wi臋ci patroni jutrzejszego dnia wspom贸偶cie nas, mieszka艅c贸w dumnej i pi臋knej norwidowskiej gminy. Jeszcze raz, jeszcze tym razem! Sprowadzanie cud贸w na ludzi jest Wasz膮 specjalno艣ci膮. Mo偶emy razem 艣wi臋towa膰, mo偶emy sobie poda znak pokoju, nawet pa艣膰 w obj臋cia - ale tylko w duchu i prawdzie.

Jak Ci dzi臋kowa膰 Janie Dobry i U艣miechni臋ty, 艣wi臋ty, 偶e艣 nam/mi da艂 tak wiele. 呕e艣 stworzy艂 nowy 艣wiat. Ko艣cielny, „艣wiecki” - w cudzys艂owie, bo 艣wiat jest jeden, a wszystkie instytucje wielkie i ma艂e i wsp贸lnoty maj膮 czyni膰 ziemi臋 przyja藕nie poddan膮 i jej s艂u偶y膰, s艂u偶膮c osobie cz艂owieka – bo艣 po艂o偶y艂 podwaliny pod odnowion膮 samo艣wiadomo艣膰 Ko艣cio艂a, kt贸ra mog艂a zrodzi膰 nast臋pnych 艣wi臋tych. W tym - Karola Wojty艂臋, Jana Paw艂a II, z kt贸rym my, w Strach贸wce i Rzeczpospolitej Norwidowskiej, mamy wsp贸lnego Przyjaciela – Czwartego Wieszcza, Cypriana Norwida. Otworzy艂e艣 bramy. Podnios艂e艣 podwoje, nie ul膮k艂e艣 si臋 呕elaznej Kurtyny (kurtyn). Karol Wojty艂a otwiera nam jeszcze szerzej oczy. A dzisiaj papie偶 Franciszek. Ko艣ci贸艂 zn贸w si臋 rozwija, idzie po spirali, odnajduj膮c coraz kr贸tsz膮 drog臋 do Osoby/Os贸b Boga i Cz艂owieka. (cdn)
 
PS.
zdj. 1 ze str.
http://fotopolska.eu/66656,foto.html
zdj. 2  ze str. http://www.pwp.mkw.pl/index.php/kino-jan-xxiii/

Brak komentarzy:

Prze艣lij komentarz