niedziela, 10 lipca 2011

Cuda i pora偶ki






Ta przygoda duchowa (偶yciowa) zacz臋艂a si臋 w pi膮tek o 19.36 (7.36 pm.) od komentarza do posta Rachel. Czyli w艂a艣ciwie zagrywka nale偶a艂a do niej. Spontanicznie podzieli艂a si臋 dobrem. TO JEST TO. TO JEST METODA (DOST臉PNA KA呕DEMU) NA WSP脫艁-OBJAWIANIE BOGA. Co jest 艂atwiej powiedzie膰: objawianie Boga, czy objawianie, 偶e dobro jest wsz臋dzie? Dlatego napisa艂em "wsp贸艂-objawianie Boga".

No wi臋c Rachel podzieli艂a si臋 z nami rado艣ci膮, kt贸r膮 jej przyni贸s艂 5-letni ch艂opiec z babci膮. Przyjaciele komentowali. Ja podzi臋kowa艂em, 偶e chcia艂a si臋 tym podzieli膰. Wpisa艂a sie Lucy, kt贸ra dostrzeg艂a podobie艅stwa naszych profili. Napisa艂a o tym wprost, zaczynaj膮c "Jozef". Pierwszy raz widzia艂em "co艣" takiego. Wszystko, co zaskakuje chce nam na co艣 zwr贸ci膰 uwag臋. Po pierwsze - daje do my艣lenia. My艣la艂em, my艣la艂em i wpad艂em na pomys艂, 偶e trzeba zajrze膰 na jej profil i wys艂a膰 pro艣b臋 o zaliczenie do Facebookowych znajomych. Ona by艂a pierwsza. W skrzynce ju偶 czeka艂o jej zaproszenie. Wkr贸tce przyszed艂 "message". Odpowiedzia艂em. Od tej chwili jeste艣my w sta艂ej 艂膮czno艣ci. Wiemy ju偶 o sobie wi臋cej ni偶 o kolegach i kole偶ankach z pracy. Tak dzia艂a wsp贸lnota duchowa, wsp贸lnota wiary, wsp贸lnota obrazu Boga w nas, wsp贸lnota Ducha 艢wi臋tego... wsp贸lnota tych,kt贸rzy przyj臋li radosn膮 nowin臋 o zbawieniu.

Dlaczego jest tak ma艂o tych, "kt贸rzy pragn臋liby si臋 objawi膰" (CKN). Gdyby tylko to! O ile 艣wiat by艂by lepszy!

***

Dosta艂em z Gra偶yn膮 zaproszenie na VI Zjazd Gminnego OSP. Z przyjemno艣ci膮 uczestniczyli艣my. By艂em prezesem OSP w latach 1992-96. Dopiero od teraz zn贸w to wiadomo! Ma艂ymi kroczkami wraca normalno艣膰. Nie chodzi o moje zaszczyty, chodzi jedynie o normalno艣膰. Bez niej 偶ycie jest atrap膮. Tak by艂o przez 16 lat. Kto naprawd臋 to rozumie?
Tam, gdzie by艂o normalnie przez ostatnie 4 kadencje, tam s膮 wodoci膮gi, kanalizacja, nowe budynki szkolne, przedszkola gminne centra kultury, obiekty sportowe. Tam powsta艂o wiele NGO, stowarzysze艅 i innych. Dzisiaj dzia艂aj膮 w nich centra integracji lokalnej, cenra animacji lokalnej itp. Bo to jest normalna kolej rzeczy.
Ci, kt贸rzy wsp贸艂tworzyli tamten "ustr贸j" gminy Strach贸wka, udaj膮 jakby nic z艂ego przez ten czas w艣r贸d nas si臋 nie sta艂o. Wsp贸艂czuj臋 im. Lepiej si臋 偶yje biednie, ale z czystym sumieniem.

PS.
Wyszed艂em dzisiaj z ko艣cio艂a podczas kazania. Kocham ksi臋dza,ale nie jego 艣wiatopogl膮d. Zupe艂nie nie zgadzam si臋 z politycznym obrazem 艣wiata i Polski wyg艂oszonym z ambony. JEST DOBRO. DZIEJE SIE TAK呕E DZI臉KI LICZNYM NGO ZA EUROPEJSKIE PIENIADZE. JEST DOBRA NOWINA (tak偶e na dzisiaj i na czas naszej prezydencji!). Przykro mi, ale chcia艂bym otwartej rozmowy na takie tematy, ale poza ko艣cio艂em, a na pewno poza liturgi膮. Absolutnie - poza 艣wi臋t膮 eucharysti膮. Dyskutujmy, polemizujmy nawet, jest to potrzebne zw艂aszcza po dziesi臋cioleciach pozbawiania nas obywatelstkich praw i podmiotowo艣ci. Jeden ze wsp贸艂-parafian by艂 r贸wnie g艂臋boko oburzony. Z gorycz膮 powiedzia艂 - "w ilu parafiach wojn臋 polsko-polsk膮 podsycaj膮 z ambony?".
Kto pomo偶e ustanowi膰 jak膮艣 form臋 modlitewnego wsparcia - w ko艅cu naszej - prezydencji w UE. I o odnalezienie przez nasz ko艣ci贸艂 formy zaanga偶owania w dzisiejszo艣膰 Polski, Europy i 艣wiata"?

2 komentarze:

  1. Czy偶by ks. Andrzej uderzy艂 w tony "radiomaryjne"?
    W poprzedniej parafii tego nie pokaza艂,wr臋cz krytykowa艂 nienawi艣膰 p艂yn膮c膮 z tego "jedynie s艂usznego radia".
    Co do meritum to te偶 jestem zgorszony t膮 wojn膮 "polsko - polsk膮".
    Mam kilka refleksji na ten temat, ale do tego akurat miejsca nie pasuj膮. Mo偶e przy okazji (albo na mail) podziel臋 si臋 nimi.
    Mimo wszystko pozdrawiam i wytrwa艂o艣ci 偶ycz臋.
    W sumie nie ma si臋 czemu dziwi膰 - tworzymy "艢wi臋ty Ko艣ci贸艂 grzesznych ludzi".
    Micha艂

    OdpowiedzUsu艅
  2. Rozwi膮zanie problemu jest w Pi艣mie 艢wi臋tym, w lectio divina. Taka lub inna medytacja S艂owa, szukanie sp贸jnego przekazu w trzech (czterech) tekstach biblijnych chroni od za艣miecania ambon prywatnymi pogl膮dami na 艣wiat. To za艣mieca 偶ycie religijne parafian. Odpowied藕 z "pisma" jest pora偶aj膮ca sw膮 prostota i bezpo艣rednio艣ci膮. Dobra nowina podbija serca od dw贸ch tysi臋cy lat. Z艂a nowina gasi. Wychodz臋 wtedy z ko艣cio艂a. Nerwy mam ju偶 ciut stargane. Nie jestem wyznawc膮 magii (tak偶e politycznych), ale Boga 偶ywego. 呕yjemy w XXI wieku, w ko艣ciele posoborowym. Mamy 14 encyklik b艂. Jana Paw艂a II. Na tych dokumentach opieram sw贸j udzia艂 w ko艣ciele. Dzieci tak偶e ucz臋 (nie bezpodstawnie) wiary rozumnej - "je艣li co艣 ci臋 zaniepokoi w zachowaniu ksi臋dza w konfesjonale - odejd藕 i podziel si臋 tym z rodzicami, lub innymi osobami, kt贸rym ufasz". Wiara i rozum musz膮 i艣膰 w parze.

    OdpowiedzUsu艅