wtorek, 20 wrze艣nia 2011

Katecheza o posoborowej katechezie

Wstaj臋, rozgl膮dam si臋. Troch臋 czasu musi up艂yn膮膰, nim dojd臋 do siebie, albo do Twojego Bo偶e spojrzenia na 艣wiat. Dochodzi tak偶e z ca艂膮 okrutn膮 jasno艣ci膮 do mnie, 偶e 艂atwiej na tym 艣wiecie o towarzyszy partyjnych, albo innych zwolennik贸w, ni偶 pomocnik贸w w budowaniu Twojego Kr贸lestwa. Oczywi艣cie pisz臋 o tym z艂ym rozumieniu polityki i wypaczeniu rozumienia wsp贸lnoty, ale poka偶cie mi w pobli偶u dobre przyk艂ady. Czyli s艂u偶b臋 ludziom i warto艣ciom.

Czy napi臋cie i dr偶enie musz膮 towarzyszy膰 ka偶demu wyjazdowi do szko艂y? Czy lekarstwem jest jedynie prawdziwa wsp贸lnota? Czy tak by膰 musi - jak mawia艂 Bronis艂aw Pawlik wychodz膮c na scen臋? Przechodzi mi, gdy zamkn臋 za sob膮 drzwi klasy, a jemu, gdy kurtyna sz艂a w g贸r臋.

Cho膰 wiem, co chc臋 robi膰. Ach, gdybym m贸g艂 i艣膰 do klasy wczoraj prosto z ko艣cio艂a, po zapowiedzi i modlitwie o msze szkolne niedzielne! Po mszy d艂ugo pok贸j mia艂em, tzn. on mnie trzyma艂, nie ja jego. Tak po prostu by艂o.

Idea艂em szko艂y i uniwersytetu jest wsp贸lnota. Najpierw spotyka si臋 w niej przyjaci贸艂 (braci i siostry), potem wype艂nia r贸偶ne zadania. Jan Pawe艂 II odwo艂ywa艂 si臋 do tej prawdy (idea艂u) chyba przy ka偶dym spotkaniu z profesorami i studentami odwiedzaj膮c uczelnie.

Pojecha艂em, wr贸ci艂em. Mam gar艣膰 notatek.

kl.2
Niedziela, w j臋zyku rosyjskim to Wozkresienie. Jest od czego zacz膮膰 rozmow臋.

kl.4
Nie pozwol臋 na kpiny z modltwy. To jest m贸j obowi膮zek, b臋d臋 niczym Jezus wyp臋dzaj膮cy kupc贸w ze 艣wi膮tyni. B臋d臋 konsekwentny, niech to dotrze do rodzic贸w, odpowiedzialnych za wychowanie (zachowanie) swoich dzieci. Albo niech przychodz膮 i pilnuj膮 ich na lekcjach - zapraszam.

***

Zacz膮艂 si臋 dzie艅 szkolny – dla mnie, 7 godzinne nabo偶e艅stwo (liturgia godzin lekcyjnych i dy偶ur贸w na przerwach).

Gdyby uda艂o nam si臋 zgromadzi膰 wi臋kszo艣膰 dzieci, m艂odzie偶y, ich rodzic贸w, nauczycieli, a tak偶e w艂adz samorz膮dowych (w贸jta, radnych, pracownik贸w Urz臋du Gminy i s艂u偶b powiatowych) na 艣wi臋towaniu Zmartwychwstania w niedziel臋 – to by艂oby nasze najwi臋ksze zwyci臋stwo wychowawcze. Wszyscy zacznijmy (zgodnie) wychowywa膰. A jako katolicy – 艣wi臋towa膰 niedziel臋, pami膮tk臋 najwi臋kszego wydarzenia w dziejach cz艂owieka, jeden z fundament贸w naszej kultury i cywilizacji. Potrzeba tak niewiele – konsekwencji wiary i rozumu.

Ucieszy艂a mnie rozmowa z Sebastianem na dy偶urze w przerwie, na korytarzu - o korespondencji z USA. A na katechezach - docieranie do sensu mszy niedzielnych. Sens niedzieli, to dla chrze艣cijan, sens zgromadzenia na wsp贸lnej mszy. Otrzymujemy wtedy 艂ask臋 z nieba, ale i sami g艂osimy sobie i ca艂emu 艣wiatu, 偶e mamy ten sam idea艂 偶ycia, istnienia 艣wiata i wychowania. Chodzi o wiar臋 rozumn膮 (jest wy艂o偶ona w r贸偶nych kompendiach). Zale偶a艂o na tym b艂. JPII, mo偶emy znale藕膰 odpowiednie fragmenty w Jego „Li艣cie o niedzieli”, „Li艣cie Do m艂odych” itd.
Podj臋艂a ten aspekt m艂odzie偶 z dekanatu legionowskiego, odpisuj膮c papie偶owi 26 lat temu, 偶e „chcemy jednoczy膰 wszystkich wok贸艂 偶ycia parafii. Wyro艣li艣my w parafii i z 偶ycia parafii, kt贸ra jest przecie偶 cz膮stk膮 Ko艣cio艂a Powszechnego, czerpiemy natchnienia do dzia艂ania. Tutaj spotykamy si臋 na cotygodniowej modlitwie [grupy m艂odzie偶owej], tu w niedziel臋 jednoczymy si臋 w zbiorowym odprawianiu mszy 艣wi臋tej... Ojcze 艢wi臋ty, oto nasze 偶ycie, a jednocze艣nie Bo偶e dzie艂o rozpisane na wiele m艂odych g艂os贸w i serc. Przyjmij je, jak bukiet r贸偶norodnych kwiat贸w wyros艂ych m.in z nasion Twojego listu. Ty obudzi艂e艣 nasz膮 odwag臋 i nasz膮 nadziej臋. Jednoczysz nas i pomagasz zjednoczy膰 si臋 ca艂ej m艂odzie偶y 艣wiata wok贸艂 idea艂贸w i prawdy Ewangelii. 殴r贸d艂em naszej mocy jest modlitwa i ka偶da msza 艣wi臋ta, wymarzonym szczytem dzia艂alno艣ci zgromadzenie wszystkich m艂odych ludzi z naszej parafii na mszy 艣wi臋tej niedzielnej. Parafia wsp贸lnot膮 mi艂o艣ci - to nasz najpi臋kniejszy sen. Patrz i czytaj,ukochany ojcze, w naszych sercach i w naszych snach.”

Nic si臋 nie mo偶e zmieni膰 pod tym wzgl臋dem. Niedzialna msza 艣wiadomie prze偶ywana (odprawiana) przez jak膮艣 wsp贸lnot臋 lokaln膮 (nie indywidualistycznie, bo spodoba艂o si臋 Bogu zbawi膰 nas we wsp贸lnocie) jest drog膮 do raju na ziemi w jakim艣 konkretnym miejscu na Ziemi. Taka jest pointa 30 lat moich katechez.

kl.5
Wyja艣ni艂em zapis w prywatnych notatkach o 7-mio godzinnej liturgii katechetycznej. 呕e katecheta i katechezy, maj膮 by膰 znakiem we wsp贸lnocie szkolnej. O niedzieli, dlaczego jest wa偶na dla kultury i cywilizacji cz艂owieka. List o niedzieli JPII, 偶e - msza jest nam dana jak arka – mamy do pomocy, by艣my nie potopili si臋 w z艂ych zachowaniach, w Z艁U.

Siedmiogodzinna mobilizacja katechetyczna jest dobrem. 艁ask膮? Chyba tak. Bo w powodzi g艂upstw z medi贸w mo偶na 艂atwo zgubi膰 wysokiego ducha. Lepiej wycofa膰 si臋 w odpowiednim momencie w cisz臋, sen... Chc臋 jak najd艂u偶ej zachowa膰 - je艣li nie pok贸j wewn臋trzny - to ten ob艂ok, kt贸ry mnie otoczy艂 na poziomie g艂owy, ducha, serca? To zawsze jest r贸wnocze艣nie ob艂ok ciemno艣ci i samotno艣ci.

„Przepraszamy za...” - np. za z艂e zachowania - w艂膮czam w ko艅cow膮 modlitw臋 po katechezach, jak i w modlitw臋 powszechn膮.

Obiektywizacja – to jest m贸j wk艂ad w polsk膮 katechetyk臋 (艣wiatow膮?) Nie ja jestem najwa偶niejszy, ale to, co si臋 wydarza na katechezach. Trzeba tylko notowa膰.

A jak膮 inn膮 mamy alternatyw臋 wobec jednorazowo艣ci 偶ycia w wieczno艣ci? Ni偶 by膰 prze藕roczystym. Chyba, 偶e 偶yjemy w w臋偶szych ramach, np. tylko s膮siedzkich i 艣rodowiskowych.

Co si臋 w艂a艣ciwie wydarza na katechezach? - Oto jest pytanie.

Wszystko co poni偶ej, jest zaczerpni臋te z KONSTYTUCJI O LITURGII 艢WI臉TEJ (Soboru Vat.II). 艁atwo mi znale藕膰 odpowiednie fragmentu w grubej ksi臋dze, bo mam je pozaznaczane. Ca艂e moje 30-letnie katechizowanie jest oparte o nauk臋 Soboru Watyka艅skiego II. Nie m贸g艂bym inaczej by膰 katechet膮. Moje filozoficzne wykszta艂cenie zmusza mnie wr臋cz do szacunku dla rozumu. Nie m贸g艂bym katechizowa膰 tylko w oparciu o pobo偶no艣ciow膮 niby mow臋. Musia艂em na samym pocz膮tku znale藕膰 co艣, co by艂oby racjonalnym wyt艂umaczeniem spraw wiary. TYM STA艁 SI臉 DLA MNIE SOB脫R WATYKA艃SKI II. Nie mam 艂atwego 偶ycia, brak powszechnej znajomo艣ci i wdra偶ania jego ducha. Niekt贸rzy mi powtarzaj膮 "zbyt wiele oczekujesz... ale偶 up艂yn臋艂o za ma艂o czasu od jego zako艅czenia". To s膮 chyba 偶arty - wed艂ug mnie - i 偶a艂osna pr贸ba t艂umaczenia zaniedba艅. Wpu艣膰cie zatem katechet贸w 艣wieckich do seminari贸w. Bo 偶ycie nie chce czeka膰. Powiedzcie m艂odym, 偶e Papie偶 mo偶e by膰 partnerem i wyj艣膰 na spotkanie ich oczekiwa艅 i nadziei, ale biskup i proboszcz to niekoniecznie. To s膮 kpiny z czystego rozumu i ochrona czyich艣 przyzwyczaje艅, a nie duszpasterska troska.

***

"Ko艣ci贸艂 bardzo pragnie, aby wszystkich wiernych prowadzi膰 do pe艂nego, 艣wiadomego i czynnego udzia艂u w obrz臋dach liturgicznych...
To pe艂ne i czynne uczestnictwo ca艂ego ludu trzeba mie膰 dok艂adnie na uwadze... Liturgia bowiem jest pierwszym i niezast膮pionym 藕r贸d艂em, z kt贸rego wierni czerpi膮 ducha prawdziwie chrze艣cija艅skiego...
Duszpasterze niech zabiegaj膮 gorliwie i cierpliwie o liturgiczne wychowanie przez czynny udzia艂 wiernych, tak wewn臋trzny jak i zewn臋trzny, stosownie do ich wieku, stanu, rodzaju 偶ycia i stopnia kultury religijnej...
Liturgia jest szczytem, do kt贸rego zmierza dzia艂alno艣膰 Ko艣cio艂a, i jednocze艣nie jest 藕r贸d艂em, z kt贸rego wyp艂ywa ca艂a jego moc. Albowiem prace apostolskie to maj膮 na celu, aby wszyscy stawszy si臋 dzie膰mi Bo偶ymi przez wiar臋 i chrzest, schodzili si臋 razem, wielbili Boga po艣r贸d Ko艣cio艂a, uczestniczyli w Ofierze i po偶ywali Wieczerz臋 Pa艅sk膮.
Z drugiej strony liturgia pobudza wiernych, aby „sakramentami wielkanocnymi” nasyceni, „偶yli w doskona艂ej jedno艣ci”... Z liturgii przeto, a g艂贸wnie z Eucharystii jako ze 藕r贸d艂a, sp艂ywa na nas 艂aska i z najwi臋ksz膮 skuteczno艣ci膮 przez ni膮 dokonywa si臋 u艣wi臋cenie cz艂owieka w Chrystusie i uwielbienie Boga, kt贸re jest celem wszystkich innych dzie艂 Ko艣cio艂a.
Dlatego w umys艂ach i praktyce wiernych oraz duchowie艅stwa nale偶y pog艂臋bi膰 偶ycie liturgiczne parafii i jego zwi膮zek z biskupem, nale偶y r贸wnie偶 do rozkwitu doprowadzi膰 poczucie wsp贸lnoty parafialnej, zw艂aszcza w zbiorowym odprawianiu niedzielnych Mszy 艣wi臋tych.
Ko艣ci贸艂 zatem bardzo si臋 troszczy o to, aby chrze艣cijanie podczas tego misterium wiary nie byli obecni jak obcy i milcz膮cy widzowie..."

PS.
Dzisiaj zrozumienia szukam u Korea艅czyk贸w, 艣wi臋tych m臋czennik贸w Andrzeja Kim Taegon, prezbitera, Paw艂a Chong Hasang i jego towarzyszy. Wierz臋 w to, o co si臋 modl臋 z wszystkimi uczniami RzN.

Brak komentarzy:

Prze艣lij komentarz