Było i było? BĘDZIE!

Zachwycił mnie dzisiaj ksiądz nie jeden.

Najpierw Chlebowski, który pajdy zdrowe kroi codziennie według potrzeb serca i rozumu, nie powtarza tylko za innymi tego i owego. Zawsze można u niego znaleźć pewną świeżość spod włoskiego nieba.

Potem franciszkanin z Boliwii dalekiej i bliskiej, bo on jeden dał powiew, który jest mi duchem od niepamiętnych czasów, chciałbym napisać, że od pięćdziesięciu, ale wtedy miałem tylko lat dziewięć, choć kto mnie tam wie, co mi w duszy grało, wystarczy zajrzeć do "Świadectwa polskiego katechety" tam wspominam myśl w drodze do szkoły, to taka preambuła do dalszych 55 świateł nieziemskich mego życia-rysu.

Gościnne jest konto księdza profesora innego z Zielonej Góry, tam też można przeczytać żywego człowieka, nie tylko "konsekrowanego", jakie to ważne dla takiego "ja" maluczkiego ze wsi, ale i inni się garna i grzeją normalną, ludzką u niego i z nim rozmową.

Ojciec Kasper z Krakowa i Boliwii zarazem jest zaś specjalistą od liturgiki, jego specjalistyczna praca ukazała się w prestiżowej serii naukowej Monumenta Studia Instrumenta Liturgica wydawanej przez Libreria Editrice Vaticana (wszystko jest na jego Facebooku). Musze go spytać, dopytać o jego fascynację Vaticanum Secundum. I co pchnęło wykładowcę seminaryjnego do dalekiej Boliwii?! W każdym razie zrobił dla mnie ogromną przysługę, dzięki takim błyskom jak jego dzisiejszy post na Fb (nie jeden!) jeszcze do tej pory nie zwariowałem, znajdując potwierdzenie słuszności i wielkości inspiracji życiowych.

Potem nasz ksiądz uszczknął swego czasu tuż przed Różańcem, by być z nami na Radzie Pedagogicznej i być łącznikiem między codziennością szkolno-naszą-gminną a odświętnością jutrzejszego i długo, długo Roku Wiary (i Rozumu), co zawsze będę dopisywał, z lekkim żalem, że tego drugiego członu ludzkiego poznania i dojścia do Boga nie ma w oficjalnej nazwie (dziwię się, po "Fides et ratio"? - ale nie wybrzydzam :-).

Boże, jak wielkie cuda się dzieją na naszych oczach, za dni naszych! Chwała i Dziękczynienie!